|
DEEL
4 VAN INTEGRALE REEKS
IN VIJF DELEN |
|
|
KLIK
voor andere strips van
Pascal Garray
KLIK
voor andere strips van
Thierry Culliford |
|
|
STEVEN STERK: DE INTEGRALE 4
8. Overval op het Witte Doek - 9. Het Eiland van de Tweedracht
- 10. De Weg naar het Zuiden - 11. Het Geheim van Egelantine
Pascal
Garray + Thierry Culliford / Pascal Garray
Le Lombard | 224 p. | € 29,95 (HC) |
Brug
naar de hedendaagse stripgeschiedenis |
Zestien
jaar na De Fetisj duikt het sterke kereltje Steven
Sterk weer op in het striplandschap. Peyo,
de geestelijke vader van de dreumes, heeft dan een woelige
periode achter de rug. De populariteit van zijn Smurfen stijgt
naar ongekende hoogten en levert begin jaren 1980 een Amerikaanse
animatiereeks op. De perfectionist in Peyo volgt alles op
de voet. Het succes van de reeks zorgt er ook voor dat er
enkele animatiefilms verschijnen. Op basis van die films verschijnen
opnieuw enkele albums van De Smurfen. Pierre
Culliford, zoals Peyo echt heet, krijgt opnieuw de
smaak te pakken en besluit begin jaren 1990 nieuwe verhalen
voor zijn helden te verzinnen. Naast De Smurfen en
Johan en Pirrewiet krijgt ook Steven Sterk
een nieuwe kans. Peyo moet dan wel op zoek naar een nieuwe
tekenaar om zijn creatie weer tot leven te wekken. Hij vindt
die in de persoon van Pascal Garray die in
zijn studio werkzaam is en waar hij meewerkt aan de nieuwe
albums van De Smurfen. Samen bespreken ze het scenario
van wat uiteindelijk zal uitmonden in Overval op het Witte
Doek. Jammer genoeg is de samenwerking van korte duur
wanneer Peyo op kerstavond van 1992 getroffen wordt door een
hartaanval.
Toch betekende dat niet het einde van Steven Sterk,
want Culliford had een contract getekend voor een aantal nieuwe
albums van zijn stripfiguren. Dat moest nu verder gezet worden
door zijn erfgenamen. Het is zijn zoon Thierry
die het scenario, samen met Garray, zal afmaken. Het wordt
al gauw duidelijk dat het duo elkaar perfect aanvoelt bij
de verdere ontwikkeling van nieuwe Steven Sterk-verhalen
zodat er naderhand nog zes albums volgen waarin het jongetje
met de baret zijn John Massis-talenten kan
bovenhalen.
Tot zover de samenvatting van de info die we te verwerken
krijgen in het voorafgaande dossier door de Franse journalist
Patrick Gaumer, die ook al verantwoordelijk
is voor de dossiers bij de integrales van Blueberry,
De Blauwbloezen en Tanguy en Laverdure.
Zoals we Gaumer kennen, schrijft hij alles in een duidelijke
taal die voor iedereen begrijpbaar is en zeer vlot wegleest.
Behalve het dossier worden de lezers verwend met maar liefst
vier Steven Sterk-verhalen. Opener Overval op
het Witte Doek zorgt voor een hernieuwde kennismaking
met heel wat personages uit het verleden. Wanneer een Amerikaanse
filmproducent besluit om het leven van Lady Adel Fine te verfilmen,
staat hij op de stoep bij mevrouw Adolphine om haar de hoofdrol
aan te bieden. Zo trekt Steven naar Amerika waar hij weer
zijn eigen zelve kan zijn door mensen te helpen. Zijn uitzonderlijke
krachten draaien geregeld alles in de soep. Toch zorgen die
krachten er ook voor dat hij de situatie waarin hij en mevrouw
Adolphine verzeilen kan omzetten en de notoire boeven het
onderspit moeten delven. Overval op het Witte Doek
brengt Steven Sterk terug naar zijn beginjaren hoewel je bij
het einde van het verhaal toch het idee krijgt dat men iets
te weinig ruimte had om die finale tot op het bot uit te werken.
In Het Eiland van de Tweedracht nemen Garray en Culliford
de vele machtsgrepen in Zuid-Amerika op de korrel in een hilarisch
verhaal waarbij uitvinder Vladlavodka ontvoerd wordt door
een president (of was het op dat moment weer ex-president?)
van een klein eilandje waar drie legerleiders elkaar bekampen
om als "president voor het leven" door te kunnen
gaan. Het resultaat is dat er om de haverklap een nieuwe president
de scepter zwaait over het eiland. Steven gaat op zoek naar
Vladlavodka en komt zo tegenover de drie strijdende partijen
te staan. Met Het Eiland van de Tweedracht weten
de auteurs een verhaal neer te poten waarmee ze echt in de
voetsporen van Peyo treden. De grappen die ze verwerken in
het verhaal zijn van uitmuntende kwaliteit en sommige stemmen
ook wel tot nadenken.
De Weg naar het Zuiden is dan weer een meer doorsnee
verhaaltje waarin Steven met taxibestuurder mijnheer Pijpers
naar een race door Europa trekt. Pijpers' taxi wordt ingezet
als assistentiewagen van zijn neefje Victor die aan de race
deelneemt. We hoeven natuurlijk niet te vertellen dat er ook
hier weer enkele boeven opduiken die aan de race deelnemen
en Steven en zijn vrienden het leven zuur maken. Maar wie
het laatst lacht, lacht het best.
Deze vierde integrale wordt afgesloten met Het Geheim
van Eglantine. In dit verhaal wordt Steven geconfronteerd
met een deerne die even sterk is als hijzelf. Eglantine heeft
per ongeluk de inhoud van een proefbuisje in haar limonade
gedaan en opgedronken waardoor ze even sterk is als Steven.
Enkele dagen na hun eerste ontmoeting zien ze elkaar terug
op het zomerkamp waar Steven met zijn vriendjes op vakantie
gaat. Eglantine is echter een pestkopje die haar kracht gebruikt
om vals te spelen, tot groot ongenoegen van onze brave Steven
Sterk. Hij ziet hoe zijn vriendjes slachtoffer worden van
de capriolen van Eglantine waardoor er heel wat problemen
ontstaan op het kamp.
Het opmerkelijk aan deze vier verhalen is dat ze allemaal
een andere invalshoek hebben. De vier werkjes staan inhoudelijk
mijlenver van elkaar en worden verbonden door de krachten
van Steven die er steeds voor zorgen dat aan het eind alles
weer in de juiste plooi valt. De diverse scenario's zijn goed
opgebouwd en zijn een plezier om te lezen. Garray tekent zijn
Steven Sterk in dezelfde stijl als Peyo en maakt met het figuurtje
een perfecte brug naar de hedendaagse stripgeschiedenis zonder
afbreuk te doen aan zijn roots. De alerte lezer zal trouwens
merken dat de verhalen van Steven zich situeren in de jaren
1960-1970, de periode waarin de eerste albums verschenen.
Voor de liefhebbers wordt het nu afwachten tot de vijfde en
laatste integrale van Steven Sterk van de persen
rolt om zo hun verzameling compleet te maken. Daarin staat
een voorheen niet in het Nederlands verschenen verhaal dat
enkele jaren geleden pas in het Frans verscheen. |
DAVID STEENHUYSE --- september 2017 |
|