|
KLIK
voor andere strips van
Fabio Bono
KLIK
voor andere strips van
Marc Legendre |
|
|
DE RODE RIDDER 258
De Hellehond
Fabio
Bono + Marc Legendre
Standaard Uitgeverij | 32 p. | € 5,99 (SC) |
Hij
is terug |
We
waren er. Na een lange queeste was onze dolende ridder aangekomen
in Camelot. Door de uitverkoren deerne Allis ondanks alles
naar Merlijn te escorteren, voelde hij zich eindelijk weer
een echte ridder. Zijn demonen heeft hij achter zich gelaten.
Maar is dit het nu wel? Is dit alles? De twijfel slaat vandaag
weer harder toe dan normaal. En dus trekt Johan er opnieuw
op uit en dwaalt rond in de heuvellanden van het rijk. Hij
weet het niet. Is hij nu weer de onbaatzuchtige Ronde Tafelridder
die wezen en hulpelozen helpt? Of is zijn tocht gewoon een
alibi om dat wispelturige wicht, dat hem tegelijk ergert en
aantrekt, terug te zien? In gepeins verzonken komt hij terecht
in een herberg. Daar raakt Johan aan de praat met de rijke
koopman Ludolf. Plots strompelt een gewonde man binnen. Hij
werd toegetakeld door een reusachtige, razende hond. Een hellehond!
Johan lacht dit klassieke bijgeloof weg en zet samen met Ludolf
zijn pad verder. Een gigantische zwarte mastiff staat hen
plots op te wachten. Het kwijl loopt uit zijn muil. Johan
pakt zijn zwaard vast...
We hebben het wel voor deze nieuwe Rode Ridder. Het
heeft Amoras-scenarist Marc Legendre
wat scheerschuim, duivelse helletitels en te droessen gekost
om hem op de rails te krijgen. Maar sinds enkele albums staat
de held er weer helemaal. Hij is complexer, minder naïef
en een stuk brutaler geworden. En dat gaat Johan prima af
in een wereld waar Goed en Kwaad nog een hoofdletter hebben.
Deze Hellehond zet die toon onverdroten verder. Terzelfdertijd
kan je dit prima album ook lezen als een losstaand, netjes
afgerond moordverhaal. Verrukkelijke avonturenpulp. Edelpulp.
Minstens even straf blijven de tekeningen van de Italiaan
Fabio Bono. Ondanks het hoge verschijningsritme weigert
hij elk compromis. Bono kiest consequent voor kwaliteit. En
als hij de ruimte krijgt, zoals op pagina 2, dan pakt hij
uit met een geweldige tekening die je zo zou inkaderen. En
herkennen we daar uitgever Toon Horsten niet
als Ludolf? En Marc Legendre als de kaasverkoper? Het plezier
spat van de pagina's. De Italiaan voelt zich thuis in deze
Vlaamse fumetti.
Toegegeven, we waren De Rode Ridder al zo'n dik honderd
albums ontgroeid tot mijn zoon plots met een deeltje van de
nieuwe reeks naar huis kwam. Vandaag haasten we ons om elk
nieuw album om het eerst te lezen. Het zit weer goed. Johan
is terug.* We ruiken de sfeer van de grote dagen al. Te droes!
* Maar ongeschoren vond mijn zoon hem wel graver.
Je kan niet alles hebben. |
WOUTER PORTEMAN --- juni 2018 |
|