De Rode Ridder 258
COMPLEET VERHAAL
De Rode Ridder 258
KLIK
voor andere strips van
Fabio Bono


KLIK
voor andere strips van
Marc Legendre
DE RODE RIDDER 258
De Hellehond

Fabio Bono + Marc Legendre
Standaard Uitgeverij | 32 p. | € 5,99 (SC)
Hij is terug
We waren er. Na een lange queeste was onze dolende ridder aangekomen in Camelot. Door de uitverkoren deerne Allis ondanks alles naar Merlijn te escorteren, voelde hij zich eindelijk weer een echte ridder. Zijn demonen heeft hij achter zich gelaten. Maar is dit het nu wel? Is dit alles? De twijfel slaat vandaag weer harder toe dan normaal. En dus trekt Johan er opnieuw op uit en dwaalt rond in de heuvellanden van het rijk. Hij weet het niet. Is hij nu weer de onbaatzuchtige Ronde Tafelridder die wezen en hulpelozen helpt? Of is zijn tocht gewoon een alibi om dat wispelturige wicht, dat hem tegelijk ergert en aantrekt, terug te zien? In gepeins verzonken komt hij terecht in een herberg. Daar raakt Johan aan de praat met de rijke koopman Ludolf. Plots strompelt een gewonde man binnen. Hij werd toegetakeld door een reusachtige, razende hond. Een hellehond! Johan lacht dit klassieke bijgeloof weg en zet samen met Ludolf zijn pad verder. Een gigantische zwarte mastiff staat hen plots op te wachten. Het kwijl loopt uit zijn muil. Johan pakt zijn zwaard vast...

We hebben het wel voor deze nieuwe Rode Ridder. Het heeft Amoras-scenarist Marc Legendre wat scheerschuim, duivelse helletitels en te droessen gekost om hem op de rails te krijgen. Maar sinds enkele albums staat de held er weer helemaal. Hij is complexer, minder naïef en een stuk brutaler geworden. En dat gaat Johan prima af in een wereld waar Goed en Kwaad nog een hoofdletter hebben. Deze Hellehond zet die toon onverdroten verder. Terzelfdertijd kan je dit prima album ook lezen als een losstaand, netjes afgerond moordverhaal. Verrukkelijke avonturenpulp. Edelpulp.

Minstens even straf blijven de tekeningen van de Italiaan Fabio Bono. Ondanks het hoge verschijningsritme weigert hij elk compromis. Bono kiest consequent voor kwaliteit. En als hij de ruimte krijgt, zoals op pagina 2, dan pakt hij uit met een geweldige tekening die je zo zou inkaderen. En herkennen we daar uitgever Toon Horsten niet als Ludolf? En Marc Legendre als de kaasverkoper? Het plezier spat van de pagina's. De Italiaan voelt zich thuis in deze Vlaamse fumetti.

Toegegeven, we waren De Rode Ridder al zo'n dik honderd albums ontgroeid tot mijn zoon plots met een deeltje van de nieuwe reeks naar huis kwam. Vandaag haasten we ons om elk nieuw album om het eerst te lezen. Het zit weer goed. Johan is terug.* We ruiken de sfeer van de grote dagen al. Te droes!

* Maar ongeschoren vond mijn zoon hem wel graver. Je kan niet alles hebben.
WOUTER PORTEMAN --- juni 2018

Lees ook deze vorige besprekingen of raadpleeg ons archief: