KLIK voor andere strips van Stefano Raffaele KLIK voor andere strips van Christophe Bec OLYMPUS MONS 1 Anomalie Eén Stefano Raffaele + Christophe Bec Daedalus | 56 p. | € 8,95 (SC) Mysteries Olympus Mons is een uitgedoofde vulkaan op Mars. Het is de grootste bekende vulkaan in het zonnestelsel, en steekt ongeveer 25 km boven de omliggende vlakte uit. Hij heeft een basisdiameter van 624 km en is omringd door een steile rotswand van 6 km hoog. Behalve hoog is Olympus Mons ook vooral breed, namelijk zo'n 550 kilometer. Een anomalie is een feit, of verschijnsel, of tegenspraak in een theorie die binnen een bepaald model of paradigma niet verklaard kan worden. Die anomalie is als een vreemde eend in de bijt die de hele bestaande theorie op zijn kop zet. Als in de wetenschap een tegenspraak niet bevredigend kan worden opgelost, dan kan dit ook aanleiding geven tot een paradigmaverschuiving. Met deze verklaringen over de titel van deze nieuwe stripreeks in ons achterhoofd was de verbazing groot toen de introductie van deze serie start in 1492 met een zekere Christoffel Columbus die op het punt staat Amerika te ontdekken. Als het ware een eerste anomalie in het verhaal, want het blijft voorlopig een vraagteken wat Columbus en zijn landing op de Amerikaanse kust te maken heeft met dit verhaal, hoewel we aan het eind opnieuw in 1492 belanden. Tussendoor brengt het verhaal ons naar 2026 waar wetenschappers in de Russische Barentszzee een anomalie ontdekken op de bodem van de oceaan. Eenzelfde soort onbekend fenomeen werd in 1949 gefotografeerd op de Turkse berg Ararat waar een televisieploeg klaarstaat eindelijk het geheim van die anomalie op die berg te ontdekken. Ondertussen landt de eerste menselijke expeditie op Mars. Het Russische team dat als eerste voet zet op de rode planeet weet bij voorbaat dat een terugkeer naar de aarde er niet meer inzit. Tijdens een van hun eerste expedities op de planeet ontdekken ze nabij de Olympus Mons eveneens een anomalie. En of dat nog niet voldoende is stuurt het verhaal ons ook nog naar Iowa waar we kennismaken met Goodwin een kerel met paranormale gaven die de politie helpt bij het zoeken van vermiste personen. Hij krijgt in zijn dromen beelden te zien van buitenaardsen en legt daarmee een link naar de ontdekking in de Barentszzee. Het is dus duidelijk dat Olympus Mons een reeks van lange adem kan worden vooraleer we te weten komen wat er zich allemaal afspeelt in deze sciencefictionsetting. Anomalie Eén kan je als het ware vergelijken met de pilot van een tv-reeks waarbij je een introductie krijgt in de verschillende verhaallijnen. Met uitzondering van het einde dan, want bij een tv-reeks krijg je onderweg wel een paar cliffhangers, maar de ultieme cliffhanger bewaart men meestal tot het einde van het seizoen. Bij een vervolgverhaal in stripvorm is het maanden wachten alvorens het vervolg in de winkels ligt en dus krijg je al op het eind van dit eerste deel te maken met een scène die pas in het volgende deel zijn geheim zal prijsgeven. De Franse scenarist Christophe Bec is niet aan zijn proefstuk toe als het gaat over het schrijven van intrigerende scenario's. Met series als Carthago, Bunker, Duisternis, Heiligdom en Sarah wist hij met zijn schrijfstijl al heel wat harten te veroveren en bewees hij thuis te zijn op diverse markten. Dat zijn voorkeur naar sf gaat, hij niet vies is van verhalen die zich afspelen in de diepten van de oceaan en hij ook vaak de Russen laat opdraven in zijn scenario's weten de kenners al langer dan vandaag. Ook in Olympus Mons weet hij de diverse verhaallijnen op een spannende manier te brengen. Aan de Italiaanse tekenaar Stefano Raffaele de taak om die diversiteit in het aangeboden scenario om te zetten in prachtige tekeningen. Raffaele kent zijn pappenheimer wel en weet dan ook na hun samenwerking voor reeksen als Sarah, Pandemonium, Deep Water Prison, Prometheus en Heiligdom wat Bec van hem verlangt om zijn scenario's tot leven te brengen op papier. De diverse verhaallijnen zorgen ervoor dat Raffaele een heel blik tekenstijlen kan opentrekken om zijn kunde te etaleren. Met zijn tekenwerk in Olympus Mons weet hij perfect de aangeleverde scenario's te vertalen naar uitmuntende tekeningen. We kunnen dus besluiten dat dit eerste album van Olympus Mons heel wat mysteries bevat waarvan we pas in de toekomst meer over te weten zullen komen. Links en rechts merk je wel al een beetje waarheen de weg zal lopen, maar Bec kennende zullen we nog geregeld voor verrassingen in het verhaal komen te staan. De samenwerking met Raffaele blijkt Bec ook extra te stimuleren om extra zijn best te doen in de scenario's die hij schrijft en daar konden we in het verleden al niet over klagen. Ook Raffaele wordt gestimuleerd door de prachtige verhalen die hij voorgeschoteld krijgt. We kunnen alleen maar hopen dat Olympus Mons zijn weg vindt naar het publiek. PETER ROTTHIER --- mei 2018