Napoleon 2
DEEL 2 VAN TRILOGIE
Napoleon 2
KLIK
voor andere strips van
Fabrizio Fiorentino


KLIK
voor andere strips van
Noël Simsolo


KLIK
voor andere strips van
Jean Tulard
NAPOLEON 2
Fabrizio Fiorentino + Noël Simsolo / Jean Tulard
Daedalus (Zij Schreven Geschiedenis) | 56 p. | € 7,95 (SC) • € 17,95 (HC)
Repliek op de Republiek
"Je bent een drol in een zijden sok." Die verwensing gooit Napoleon volgens de overlevering naar het hoofd van Talleyrand, nochtans een van de belangrijkste figuren in zijn bestuur. Het is symptomatisch voor de veranderingen die Napoleon doormaakt. Als een wervelwind gaat deze strip doorheen de jaren 1799-1810. De jaren waarin Napoleon het Directoire naar zich toetrekt, het vervolgens stopzet, zich achtereenvolgens tot consul en "consul voor het leven" laat kiezen en zich uiteindelijk tot keizer uitroept.

Heel wat veranderingen dus, je ziet de (eigenlijk toch niet zo) kleine Corsicaan (en zijn bestuursstijl) samen met zijn land veranderen. Militair-historisch gezien zit zowat iedere voor Napoleon belangrijke gebeurtenis (tot 1810) in deze strip verweven. Om daar zeker van te zijn, doen auteurs Noël Simsolo en Fabrizio Fiorentino (tekeningen) beroep op een historicus. Dat is uiteraard meer dan welkom voor het creëren van een trouwe biografische prent, misschien zelfs nodig. Alleen blijkt het hier naast de sterkte ook de zwakte van de strip. Simsolo kiest Talleyrand (Napoleons diplomaat), en Fouché (Napoleons hoofd van politie) als voornaamste personages in het zog van Napoleon. Voeg daarbij nog eens een prominent aanwezige Murat (aanvankelijk Napoleons maarschalk, z'n latere zwager), en je krijg een biopic die wel heel erg focust op het militaire en het diplomatische. Zeker als de geraadpleegde historicus zelf ook vooral in de Politieke Studies beweegt.

Het sociaal-economische blijft wat ons betreft te veel onderbelicht. De psyche van Napoleon had wat meer aandacht mogen krijgen, of wat historische voorbeelden van hoe het was om rond Napoleon te bewegen. Collega Mario Stabel merkt voor het vorige deel nog op dat Napoleons vrouw nauwelijks voorkomt in het hele relaas. Dat is ook nu deels het geval. Joséphine de Beauharnais' scheiding van de keizer wordt eigenlijk enkel aangehaald om z'n staatkundig belang. Dit is een gemiste kans. Het inbrengen van het sociale, menselijke, aspect was een frisse afwisseling geweest die het verzande leestempo wat had kunnen losweken.

Het zijn daarentegen de tekeningen, die de aandacht zo nu en dan moeten wegleiden van kaartentafels en diplomatieke discussies, ook al lijkt Fiorentino zich soms geen weg te weten met de veelheid aan praatscènes. Hoe knap sommige strijdscènes ook zijn, de aandacht verleggen van de dialoog lukt niet altijd omdat de geopolitieke uitleg vaak doorgaat in tekstvakken bovenop de prent.

We moeten beide auteurs echter ook een pluim geven. In zijn keuze om vooral het militair-historische te tonen, heeft Noël Simsolo een breed veld van gebeurtenissen getoond waarin weinig feiten werden overgeslagen. Fabrizio Fiorentino en Alessio Cammardello van hun kant, hebben duidelijk de overgeleverde schilderkunst uit Napoleons tijd weten te integreren in hun platen.

Het is eenvoudigweg niet makkelijk een zwart-witoordeel te vellen over dit album. Een beetje zoals bij de figuur Napoleon himself. Dictator of vernieuwer; staatsman of slachter? Of zoals historica-terreurexperte Beatrice de Graaf onlangs op de VRT zei: "door Napoleon en zijn rechtssysteem kijken we nu naar een gecentraliseerde overheid om in te staan voor onze veiligheid, met alles wat daarbij hoort." Of dat altijd goed is, is even dubbel...
DIEDERIK VAN DE VELDE --- oktober 2018

Lees ook deze vorige besprekingen of raadpleeg ons archief: