|
INTEGRALE
UITGAVE VAN TWEELUIK |
|
|
KLIK
voor andere strips van
Jean-Claude Servais |
|
|
EEN MOORDENAAR DIE MET VOGELS PRAAT
integrale uitgave
Jean-Claude
Servais
Dupuis | 124 p. | € 24,95 (HC) |
Het
ei van Servais |
In
2005 verschenen beide delen van het Vrije Vlucht-tweeluik
Een Moordenaar die met Vogels Praat. Kon Dupuis
het toen niet ineens als integrale uitgave publiceren? Ha
nee, want dan zouden we het er in 2018 niet nog eens over
hebben. Inhoudelijk is er geen verschil met de oorspronkelijke
albums, de vervelende bonuspagina's van een ornitholoog incluis.
Hieronder hernemen en bewerken we onze oude bespreking van
deel 1.
In Torgny, het meest zuidelijke dorpje van België, waren
ze een beetje misnoegd. Alle omringende Ardeense dorpjes hadden
ooit al eens gefigureerd in een strip van Daniel Hulet,
Didier Comès of andere René
Hausmannen. Dat kon zo niet langer. Het dynamische
dorpscomité bond de kat de bel aan en nodigde Jean-Claude
Servais in 2003 uit op hun artiestenfeest. Tussen
pot en pint bleek het plattelandsdorpje voor de Luikenaar
het ideale stripdecor voor een strip, abstractie gemaakt van
hun minder geslaagde bloembakken en lantaarnpalen. Of ze in
Torgny met dit album echt tevreden zijn, is nog de vraag.
Servais gebruikte hun microcosmos om er de kleine kantjes
van de inwoners te vergroten, steevast in relatie met de omringende
ongerepte natuur. Opnieuw Servais' favoriete thema, maar deze
keer weet hij het pakkend te verpakken. En dat was alweer
een tijdje geleden.
Twaalf jaar na de moord op de dorpsherbergierster Aline, mag
Blaise Van Hoppen de gevangenis van Aarlen verlaten. Uiteindelijk
besluit hij terug te keren naar het dorp waar hij opgroeide.
Het dorp waar hij als kleine vlasblonde Vlaming nooit echt
werd aanvaard. Maar ook het dorp dat gelegen was in een waar
paradijs voor vogels, zijn vrienden waarmee hij wel kon communiceren.
Al snel werd Blaise Goudhaantje genoemd. En nu is hij terug.
Luiken worden 's nachts opnieuw gesloten, paniek grijpt om
zich heen en de haat spat uit de ogen van de op wraak beluste
dorpelingen. Maar het kan Goudhaantje niet deren, want zag
hij daar geen paartje zwarte ooievaars overvliegen om te nestelen?
Iets wat in België nog niet gebeurd is in de laatste
honderd jaar!
Na de bijen, de wolven en de bomen is het deze keer aan de
vogels om de hoofdrol te spelen. En net zij doen de pagina's
zingen. Hun lentegekwetter contrasteert scherp met de grimmige
kleingeestige kantjes van de bange blanke mannen. Je ziet
dat de vogelliefhebber Servais er plezier in had. De natuurpagina's
stralen, de vrouwen zijn mooi zoals altijd, en ook Raives
wist vaak de juiste kleurtoon aan te slaan.
En in Torgny? Daar vierden ze feest. Men bracht zelfs een
beperkte oplage op de markt in het Gaumoise dialect, fijntjes
getiteld als L'Assassin qui Caûsout aveu kes P'tits
Djones. Tja, iedere vogel zingt zoals hij gebekt is. |
WOUTER PORTEMAN --- augustus 2018 |
|