|
|
KLIK
voor andere strips van
Jordi Lafebre
KLIK
voor andere strips van
Zidrou |
|
|
MOOIE ZOMERS 4
1980, Krijger op Rust
Jordi
Lafebre + Zidrou
Dargaud | 56 p. | € 9,95 (SC) |
| Goede
luim met vraagtekens |
Stormenderhand
won scenarist Zidrou zieltjes van stripminnende
lezers, maar de laatste tijd moeten we hem in onze besprekingen
meer en meer op de vingers tikken voor makkelijkheidsoplossingen
en trucjes die ons niet altijd zinnen. We willen het niet
zo ver drijven door te beweren dat hij door de mand aan het
vallen is, maar misschien moet er op redactioneel niveau bij
uitgeverijen wat meer weerwerk geboden worden. Daar denken
ze wellicht dat zolang hij verkoopt er niets moet aangepakt
worden, maar succes kan rap keren. In het vierde deel van
Mooie Zomers brengt Zidrou ons weer in een goede
luim, al laten we ons niet zomaar indommelen zonder vraagtekens
te plaatsen.
Dit album vertelt over de vakantie van de Faldéraults
in 1980. De jaarlijkse vakantie staat voor de deur en deze
keer kan dat in een eigen buitenverblijf in de Provence, want
de familie kocht een sleutelklare villa die het voor het eerst
te zien zal krijgen. Voor een keer haalt Pierre zijn deadline
voor hij met zijn gezin op vakantie kan trekken en zijn uitgever
belooft hem zelfs een grote oplage met promotionele ondersteuning
voor zijn nieuwe superheldinnenreeks. Dan moet hij nog wel
een reuzeposter tekenen... een goeie week werk. Verdomd, toch
weer een late start. Gelukkig is dochter Julie al oud genoeg
om voor chauffeur te kunnen spelen. Pierre komt wel na dankzij
het treinticket dat voor Nicoles liefje en rijkeluiszoontje
Jean-Manu is bedoeld. Wanneer het gezin herenigd is, blijkt
er van een villa geen sprake te zijn. De aannemer vluchtte
met de voorschotten naar Tahiti. De Faldéraults zijn
niet de enige gedupeerden, maar met hun aanstekelijk enthousiasme
om hun vakantie niet te vergallen, maken ze vrienden bij hun
nieuwe 'buren' en wordt het alsnog een mooie vakantie. Zelfs
Jean-Manu ziet er de geneugten van in en is maar wat blij
dat hij zijn vakantie kan doormaken bij het liefhebbende gezin.
Zidrou grossiert in snedige citaten en levenswijsheden om een punt te maken...
nogal veel punten. Zijn fichebak met leuke citaten zal nu
wel uitgeput zijn. Dat de Faldéraults een vat vol optimisme
zijn, wisten we al door de voorgaande delen, ook al slaat
het drama soms toe, maar soms kan die blijde boodschap tegennatuurlijk
lezen en wordt het snel ongeloofwaardig. Op den duur geloof
je dat het optimisme nogal makkelijk grenst aan naïviteit
die alleen maar vraagt om bedonderd te worden. De goedaardigheid
druipt ook van Jordi Lafebres getekende gelaatstrekken
waarbij de emotie "blijdschap" te vaak vastgeroest
lijkt. Kan het wat minder? Onze praktisch ingestelde geest
wil trouwens nog weten hoe het verder verliep met hun villa
en of de aanklacht tegen de gevluchte aannemer gevolg kreeg.
En toch... trappen we nog steeds graag in de trucen van Zidrous
foor. Je kan bijna niet anders ervaren dan dat de vrolijkheid
van de personages ook afstraalt op de lezer. Bezwaren kan
je tijdens het lezen makkelijk van je afschudden als je deel
wil uitmaken van de fun. We willen niet het klagend ventje
zijn dat aan de kant commentaar staat te leveren en daardoor
het plezier van de anderen verpest, als ze al rekening zouden
houden met pretbedervers. Gewoon meedoen met de polonaise
is echt wel plezanter dan luidop te zeggen hoe stom dat wel is
terwijl de rij dansers jou laat zitten. Het grotere plaatje
biedt per nieuw album bovendien extra inkijkjes op de levensloop
van de personages. Alsof je jaarlijks een fotoalbum mag inkijken
of een diavoorstelling mag ondergaan en er een boel anekdotes
bij krijgt. Nu krijg je een mooie getekende strip en verneem
je niet alleen de verbloemde feiten, maar ook de mindere kantjes,
de pech en de tegenslagen.
Volgende afspraak: een kerstvakantie
in 1979! |
|
DAVID STEENHUYSE --- juni 2018 |
|
