|
KLIK
voor andere strips van
Tiburce Oger |
|
|
MIJN OORLOG
Van La Rochelle tot Dachau
Tiburce
Oger naar de getuigenissen van Guy-Pierre Gautier
Microbe (Collectie Vizier nummer 2) | 80 p. | € 21,95
(HC) |
Zweepslag |
Mijn
Oorlog is het hoogstpersoonlijke verhaal van Guy-Pierre
Gautier, een bejaarde man, getekend door het leven,
gekraakt door het ergste wat dat leven te bieden heeft, maar
een overlever aan het eind. Wie deze biografische vertelling
leest, begeeft zich in het leven van een Holocaustoverlever.
Verwacht dus geen makkelijk verteerbare brok. Hier zal je
behoorlijk op moeten kauwen en vooral een aantal keer flink
moeten slikken.
Tiburce Oger, de kleinzoon van de man die
de kampengruwel moest doorstaan, moet een rauw verhaal brengen,
wil hij de overlevingsstrijd van zijn grootvader tonen, en
doet dat ook. Iedere stomp in de maag vindt compromisloos
zijn weg naar het papier. Hoe hard het ook moet zijn geweest
een degelijke strijd van een familielid neer te pennen, Oger
slaagt erin. Gek genoeg lijkt Oger het moeilijker te vinden
de periode vóór zijn grootvaders gevangenschap
te verstrippen, alsof hij voor de herinneringen die voorafgaan
aan de kampen geen raamstructuur, geen samenhang, vindt. Of
dat aan Ogers vertelkeuze ligt of aan de fragmentering van
zijn grootvaders verhaal is niet meteen duidelijk, maar het
maakt van pakweg de eerste vijfentwintig bladzijden een ware
oefening in geduld. Dit album is behoorlijk dik en wat volgt
maakt evenveel indruk als een zweepslag op een al rauwe rug.
Alsof zowel Oger als zijn grootvader eerst nog even diep wilden
ademhalen alvorens het vervolg van de vertelling aan te durven.
Hoe vaak er al getuigenissen van Dachau-overlevenden verbeeld
of verwoord werden, de grafische aanpak van Tiburce Oger is
hier bij een eerste aanblik onmogelijk mooi te noemen. Maar
bedenk even dat het net daarom zijn doel bereikt. Laat deze
stijl even bezinken, wen eraan en je zal toegeven dat geen
enkele andere aanpak hier hetzelfde effect zou hebben gehad.
Bemerk dat na de gevangenschap van Guy-Pierre Gautier, en
voor de gehele duur ervan, nagenoeg elke heldere kleur uit
het album verdwijnt. Een knappe verbeelding van het gemoed.
Enkel een rode trui uit een herinnering duikt op. Het rode
jasje uit Schindler's List indachtig?
Het moet Guy-Pierre Gautier veel kracht hebben gekost deze
herinneringen op te rakelen. Zijn naam onderaan de krachtige
cover is dan ook niet meer dan terecht. |
DIEDERIK VAN DE VELDE --- november 2018 |
|