Magasin Général integraal 3
LAATSTE DEEL
Magasin Général integraal 3
KLIK
voor andere strips van
Régis Loisel


KLIK
voor andere strips van
Jean-Louis Tripp
MAGASIN GÉNÉRAL INTEGRAAL 3
7. Charleston - 8. De Vrouwen - 9. Notre-Dame-des-Lacs

Régis Loisel / Jean-Louis Tripp
Casterman | 280 p. | € 45,00 (HC)
Soap de luxe
Met deze derde integrale is de complete, negendelige reeks Magasin Général gebundeld. Hieronder hernemen we onze besprekingen van de delen 7, 8 en 9.


Deel 4: Charleston (2011)
We lazen een interessante reactie op een Frans forum over het nieuwste album van Magasin Général. Ook daar zijn veel lezers het beu dat Régis Loisel en Jean-Louis Tripp de oorspronkelijk bedoelde trilogie zoveel aan het rekken zijn. Zij willen een duidelijk slot, een begin, midden en einde. Die ene lezer schreef dat het hem niet meer zoveel kan schelen wat er precies nog zal gebeuren, hij is namelijk beginnen geven om de personages, no matter what. En het moet gezegd, door de jaarlijkse afspraak met de bonte stoet bewoners van het Canadese dorpje in de jaren 1920 zijn de personages ook aan ons beginnen klitten. We fronsten de wenkbrauwen wanneer Marie niet alleen de verwonde woudloper Ernest Latulippe in haar bed toelaat, maar ook diens broer Mathurin. Zij doet dat uit compassie voor hun eenzaamheid. Wij weten wel beter: na het overlijden van haar man, de afwijzing van Serge om de gekende redenen en haar frivole, maar lege uitspattingen in de stad Montréal zit zij in hetzelfde schuitje als de twee woudlopers. Nochtans is er compagnie genoeg in het dorp. De mannen willen een burgervader kiezen, maar de avonden waarop ze een poging wagen monden telkens uit in een drinkgelag waarop de Charleston wordt gedanst. De vrouwen in het dorp hebben zich door Marie laten aansteken om mooie jurken te laten maken. Er wordt gedanst en gefeest. Het dorp leeft en vibreert. Zelfs een van de drie kwezeltjes weet niet wat haar overkomt nadat het beertje haar tussen de benen likte. Ze is helemaal van de kaart. De liefde ontluikt bij een toekomstig koppeltje en ook de pastoor feest mee. Maar niet lang meer, want de winter komt, het moment dat alle mannen weer voor enkele maanden het dorp verlaten om te gaan werken. "Zo is 't nu eenmaal", verzucht Marie.
Meer dan tachtig pagina's dik is dit album. En nog meer dan gewoonlijk nemen Loisel en Tripp de tijd om alledaagse tafereeltjes te tonen. Zo goed als alle personages zien we bedrijvig aan het werk. Het is een makkelijk trucje om te laten zien dat de tijd verstrijkt. Meer valt daar niet over te vertellen, behalve dat het de ritmiek vertraagt, maar ons wel een gevoel van genoegen, behaaglijke rust en comfort schenkt. In welke mate dit allemaal drastisch op zijn kop wordt gezet of integendeel zachtjes zal uitdoven, is de vraag die ons nu al zeven albums bezighoudt. Het negende wordt het laatste. 't Werd tijd... al hebben we nu wel door Magasin Général geleerd dat tijd relatief is.


Deel 8: De Vrouwen (2012)
Het is sinds 2006 een traditie. Terwijl buiten nerveuze cadeautjesjagers de drukke winkelstraten overspoelen en daarbij gewillig George Michael ondergaan die iets zingt over harttransplantaties, kruipen wij gezellig in de zetel voor onze jaarlijkse onthaastingskuur. Want hoewel sommigen Magasin Général bekritiseren "omdat er niets gebeurt", laven wij ons aan het traag voortkabbelende levensritme van het kleine dorpje in Québec dat we onderhand zo goed kennen.
Opnieuw laten we ons meeslepen door de grote en kleine problemen die eigen zijn aan elke gemeenschap. Een strip die grotendeels drijft op emoties, daar zijn we echt niet vies van, zolang het maar oprecht en geloofwaardig blijft, zoals Magasin Général, onze favoriete soap van het moment. Van wie is Marie nu eigenlijk zwanger? Smijt priester Réjean echt zijn kap over de haag? En wat is dat tussen Alcide en Éloise? Redenen genoeg om ook dit achtste deel in huis te halen. Dat het tekenwerk van een duizelingwekkend hoog niveau blijft, zorgt er ook voor dat we onvoorwaardelijk fan blijven van deze reeks.
Maar het is bijna gedaan met onze jaarlijkse afspraak met Marie, Serge, Gaëtan en andere personages die een deel van ons leven zijn geworden. Om nog maar te zwijgen van de alomtegenwoordige hond, kat, eend en beer. Want in de loop van 2013 verschijnt het negende en allerlaatste album. Extra dik, toch een troost.


Deel 9: Notre-Dame-des-Lacs (2014)
Algehele uitverkoop! Definitieve stopzetting! Het Magasin Général sluit de deuren. Solden of geen solden: aan schone liedjes komt altijd een einde, zelfs als die negen jaar duren. In 2006 verbluften de Franse tekenaars Régis Loisel en Jean-Louis Tripp ons met het eerste deel van hun gezamenlijke werkstuk Magasin Général en dat zijn ze tot het eind blijven doen. Met jaarlijks een nieuw boek deden Loisel & Tripp het begrip slow reading alle eer aan: niet alleen kregen we telkens een vervolg van onze inkijk in nog geen twee jaar uit het leven van de dorpelingen van Notre-Dame-des-Lacs, in le Québec profonde van circa 1927, de reeks blinkt bovendien uit in een traag, rustig voortkabbelend tempo waarin het doorlopende verhaal verteld en de personages uitgediept worden: een verademing tussen het hyperkinetische stripgeweld van actie- of superhelden. De tijd nemen om gewone mensen en hun onderlinge relaties helemaal tot hun recht te laten komen, niet veel stripauteurs wagen zich eraan. Het onmiddellijke succes van de reeks zit er voor niets tussen, beweren de auteurs, die eerst slechts een drietal boeken op het oog hadden: het was de behoefte die ze gaandeweg zelf voelden om méér te kunnen vertellen over hun personages en de andere dorpelingen dat Magasin Général is kunnen uitgroeien tot een triple trilogie. Met eigenlijk zelfs een tiende deel als extraatje achter het reguliere negende deel Notre-Dame-des-Lacs: in een fotoalbum met snapshots gemaakt door Maries jonge vriendin Jacinthe krijgen we niet enkel de verzameling beelden die ze sinds album 5, Montreal, geschoten heeft, maar ook de hoofdlijnen in het verdere verhaal van de hoofdfiguren tot het jaar 1936. Daarin zien we kinderen groeien, huwelijken en begrafenissen, de oogst en de jacht, maar ook de vooruitgang met de intrede van elektriciteit en steeds meer auto's in het straatbeeld.
In het slotalbum van de reeks komen de eerder ontwikkelde verhaallijnen tot hun conclusie: er is Marie die moet bevallen, er is de boot van Noël die eindelijk eens een keer klaar geraakt, er is de geloofs- en identiteitscrisis van pastoor Réjean die zowaar ook een seksualiteitscrisis blijkt te zijn, er zijn de almaar dwazer wordende gezusters Gladu, de metamorfose van de krengige buurvrouw Éloise, de modekoorts van de vrouwen om hun mannen te verwelkomen,... Loisel & Tripp zijn erin geslaagd de verwachte afwikkeling van enkele verhaallijnen mooi in elkaar te laten lopen en hun lezers toch nog te verrassen. Waarbij zelfs dramatische gebeurtenissen nooit écht erg zijn. De feelgood-gloed is ook na het besluit van de reeks intact gebleven: we zijn gaan houden van de uit zichzelf brekende Marie, de immer attente Serge, de onschuldige Gaëtan, de warme atheïst Noël, de weifelende Réjean, de spontane Jacinthe et les autres. We maakten kennis met hun kleine en grote kanten (van jaloezie en onverdraagzaamheid tot samenwerking en gemeenschapszin), maar werden dankzij deze reeks nog eens kortstondig overtuigd van de goede wil en inborst van de mens. We gaan hen missen en kunnen alleen maar hopen dat hun warme menselijke waarden als vriendelijkheid, respect en solidariteit voortleven in hun lezers.
DAVID STEENHUYSE / JEROEN FRANÇOIS / KOEN DRIESSENS --- oktober 2018

Lees ook deze vorige besprekingen of raadpleeg ons archief: