|
|
KLIK
voor andere strips van
Régis Loisel
KLIK
voor andere strips van
Jean-Louis Tripp |
|
|
MAGASIN GÉNÉRAL INTEGRAAL 3
7. Charleston - 8. De Vrouwen - 9. Notre-Dame-des-Lacs
Régis
Loisel / Jean-Louis Tripp
Casterman | 280 p. | € 45,00 (HC) |
| Soap
de luxe |
Met
deze derde integrale is de complete, negendelige reeks Magasin
Général gebundeld. Hieronder hernemen we
onze besprekingen van de delen 7, 8 en 9.
Deel 4: Charleston
(2011)
We lazen een interessante reactie op een Frans forum over
het nieuwste album van Magasin Général.
Ook daar zijn veel lezers het beu dat Régis
Loisel en Jean-Louis Tripp de oorspronkelijk
bedoelde trilogie zoveel aan het rekken zijn. Zij willen een
duidelijk slot, een begin, midden en einde. Die ene lezer
schreef dat het hem niet meer zoveel kan schelen wat er precies
nog zal gebeuren, hij is namelijk beginnen geven
om de personages, no matter what. En het moet gezegd,
door de jaarlijkse afspraak met de bonte stoet bewoners van
het Canadese dorpje in de jaren 1920 zijn de personages ook
aan ons beginnen klitten. We fronsten de wenkbrauwen wanneer
Marie niet alleen de verwonde woudloper Ernest Latulippe in
haar bed toelaat, maar ook diens broer Mathurin. Zij doet
dat uit compassie voor hun eenzaamheid. Wij weten wel beter:
na het overlijden van haar man, de afwijzing van Serge om
de gekende redenen en haar frivole, maar lege uitspattingen
in de stad Montréal zit zij in hetzelfde schuitje als
de twee woudlopers. Nochtans is er compagnie genoeg in het
dorp. De mannen willen een burgervader kiezen, maar de avonden
waarop ze een poging wagen monden telkens uit in een drinkgelag
waarop de Charleston wordt gedanst. De vrouwen in het dorp
hebben zich door Marie laten aansteken om mooie jurken te
laten maken. Er wordt gedanst en gefeest. Het dorp leeft en
vibreert. Zelfs een van de drie kwezeltjes weet niet wat haar
overkomt nadat het beertje haar tussen de benen likte. Ze
is helemaal van de kaart. De liefde ontluikt bij een toekomstig
koppeltje en ook de pastoor feest mee. Maar niet lang meer,
want de winter komt, het moment dat alle mannen weer voor
enkele maanden het dorp verlaten om te gaan werken. "Zo
is 't nu eenmaal", verzucht Marie.
Meer dan tachtig pagina's dik is dit album. En nog meer dan
gewoonlijk nemen Loisel en Tripp de tijd om alledaagse tafereeltjes
te tonen. Zo goed als alle personages zien we bedrijvig aan
het werk. Het is een makkelijk trucje om te laten zien dat
de tijd verstrijkt. Meer valt daar niet over te vertellen,
behalve dat het de ritmiek vertraagt, maar ons wel een gevoel
van genoegen, behaaglijke rust en comfort schenkt. In welke
mate dit allemaal drastisch op zijn kop wordt gezet of integendeel
zachtjes zal uitdoven, is de vraag die ons nu al zeven albums
bezighoudt. Het negende wordt het laatste. 't Werd tijd...
al hebben we nu wel door Magasin Général
geleerd dat tijd relatief is.
Deel 8: De Vrouwen
(2012)
Het is sinds 2006 een traditie. Terwijl buiten nerveuze cadeautjesjagers
de drukke winkelstraten overspoelen en daarbij gewillig George
Michael ondergaan die iets zingt over harttransplantaties,
kruipen wij gezellig in de zetel voor onze jaarlijkse onthaastingskuur.
Want hoewel sommigen Magasin Général bekritiseren
"omdat er niets gebeurt", laven wij ons aan het
traag voortkabbelende levensritme van het kleine dorpje in
Québec dat we onderhand zo goed kennen.
Opnieuw laten we ons meeslepen door de grote en kleine problemen
die eigen zijn aan elke gemeenschap. Een strip die grotendeels
drijft op emoties, daar zijn we echt niet vies van, zolang
het maar oprecht en geloofwaardig blijft, zoals Magasin
Général, onze favoriete soap van het moment.
Van wie is Marie nu eigenlijk zwanger? Smijt priester Réjean
echt zijn kap over de haag? En wat is dat tussen Alcide en
Éloise? Redenen genoeg om ook dit achtste deel in huis
te halen. Dat het tekenwerk van een duizelingwekkend hoog
niveau blijft, zorgt er ook voor dat we onvoorwaardelijk fan
blijven van deze reeks.
Maar het is bijna gedaan met onze jaarlijkse afspraak met
Marie, Serge, Gaëtan en andere personages die een deel
van ons leven zijn geworden. Om nog maar te zwijgen van de
alomtegenwoordige hond, kat, eend en beer. Want in de loop
van 2013 verschijnt het negende en allerlaatste album. Extra
dik, toch een troost.
Deel 9: Notre-Dame-des-Lacs
(2014)
Algehele uitverkoop! Definitieve stopzetting! Het Magasin
Général sluit de deuren. Solden of geen solden:
aan schone liedjes komt altijd een einde, zelfs als die negen
jaar duren. In 2006 verbluften de Franse tekenaars Régis
Loisel en Jean-Louis Tripp ons met
het eerste deel van hun gezamenlijke werkstuk Magasin
Général en dat zijn ze tot het eind blijven
doen. Met jaarlijks een nieuw boek deden Loisel & Tripp
het begrip slow reading alle eer aan: niet alleen
kregen we telkens een vervolg van onze inkijk in nog geen
twee jaar uit het leven van de dorpelingen van Notre-Dame-des-Lacs,
in le Québec profonde van circa 1927, de reeks blinkt
bovendien uit in een traag, rustig voortkabbelend tempo waarin
het doorlopende verhaal verteld en de personages uitgediept
worden: een verademing tussen het hyperkinetische stripgeweld
van actie- of superhelden. De tijd nemen om gewone mensen
en hun onderlinge relaties helemaal tot hun recht te laten
komen, niet veel stripauteurs wagen zich eraan. Het onmiddellijke
succes van de reeks zit er voor niets tussen, beweren de auteurs,
die eerst slechts een drietal boeken op het oog hadden: het
was de behoefte die ze gaandeweg zelf voelden om méér
te kunnen vertellen over hun personages en de andere dorpelingen
dat Magasin Général is kunnen uitgroeien
tot een triple trilogie. Met eigenlijk zelfs een tiende deel
als extraatje achter het reguliere negende deel Notre-Dame-des-Lacs:
in een fotoalbum met snapshots gemaakt door Maries jonge vriendin
Jacinthe krijgen we niet enkel de verzameling beelden die
ze sinds album 5, Montreal, geschoten heeft, maar
ook de hoofdlijnen in het verdere verhaal van de hoofdfiguren
tot het jaar 1936. Daarin zien we kinderen groeien, huwelijken
en begrafenissen, de oogst en de jacht, maar ook de vooruitgang
met de intrede van elektriciteit en steeds meer auto's in
het straatbeeld.
In het slotalbum van de reeks komen de eerder ontwikkelde
verhaallijnen tot hun conclusie: er is Marie die moet bevallen,
er is de boot van Noël die eindelijk eens een keer klaar
geraakt, er is de geloofs- en identiteitscrisis van pastoor
Réjean die zowaar ook een seksualiteitscrisis blijkt
te zijn, er zijn de almaar dwazer wordende gezusters Gladu,
de metamorfose van de krengige buurvrouw Éloise, de
modekoorts van de vrouwen om hun mannen te verwelkomen,...
Loisel & Tripp zijn erin geslaagd de verwachte afwikkeling
van enkele verhaallijnen mooi in elkaar te laten lopen en
hun lezers toch nog te verrassen. Waarbij zelfs dramatische
gebeurtenissen nooit écht erg zijn. De feelgood-gloed
is ook na het besluit van de reeks intact gebleven: we zijn
gaan houden van de uit zichzelf brekende Marie, de immer attente
Serge, de onschuldige Gaëtan, de warme atheïst Noël,
de weifelende Réjean, de spontane Jacinthe et les autres.
We maakten kennis met hun kleine en grote kanten (van jaloezie
en onverdraagzaamheid tot samenwerking en gemeenschapszin),
maar werden dankzij deze reeks nog eens kortstondig overtuigd
van de goede wil en inborst van de mens. We gaan hen missen
en kunnen alleen maar hopen dat hun warme menselijke waarden
als vriendelijkheid, respect en solidariteit voortleven in
hun lezers. |
|
DAVID STEENHUYSE / JEROEN FRANÇOIS / KOEN DRIESSENS
--- oktober 2018 |
|
