|
|
KLIK
voor andere strips van
Achdé
KLIK
voor andere strips van
Jul |
|
|
DE AVONTUREN VAN LUCKY LUKE NAAR MORRIS 8
Een Cowboy in Parijs
Achdé
+ Jul
Lucky Comics | 48 p. | € 7,50 (SC) |
| Nog
niet uitgezongen |
Zou
Morris zich omdraaien in zijn graf als hij
de laatste worp van zijn opvolgers doorneemt of zou hij plat
liggen van het lachen? Het is een vraag die we zouden kunnen
stellen nadat we dit achtste nieuwe avontuur van de eenzame
cowboy achter de kiezen hebben.
Voor de zoveelste keer zijn Lucky Luke en zijn paard Jolly
Jumper onderweg met de vier Daltons om ze voor de honderdduizendste
keer achter slot en grendel te zetten. Onderweg redt Luke
een Fransman uit de handen van de indianen. De man is op rondreis
door de Verenigde Staten met een replica van de toorts van
het Vrijheidsbeeld om fondsen te werven om het beeld afgewerkt
te kunnen krijgen. Luke wordt gevraagd om de man te begeleiden
en te beschermen, want dat is ook nodig. Een gewiekste gevangenisdirecteur
wil het voor het beeld voorziene eiland inpalmen om er een
moderne gevangenis op te trekken. Het gevolg is dat onze cowboy
mee naar Parijs mag/moet om ook daar de afwerking van het
beeld op te volgen en de snoodaards die dit willen beletten
te dwarsbomen.
Op zich biedt dit album een leuk en interessant avontuur voor
de rietjes zuigende prairiebewoner met een flinke scheut historische
input waarbij diverse historische figuren worden opgevoerd.
Blijkbaar was het ook een grote inspiratiebron voor scenarist
Jul om heel wat kwinkslagen uit te delen.
En daar zit nu net het probleem. Morris en zijn scenaristen
doorspekten hun albums ook met een flinke portie grappen,
maar in Een Cowboy in Parijs wordt daar toch iets
te kwistig mee omgesprongen. Naar ons gevoel overheersen ze
het geheel waardoor het verhaal te veel naar de achtergrond
wordt gedrongen. Vermakelijk, dat wel, maar te veel is toch
te veel. Hoewel we moeten toegeven dat een aantal uitgedeelde
tikken kunnen tellen. Trump zou er in ieder
geval niet mee lachen, net zoals onze cowboy die omwille van
zijn kledij drie keer wordt beschouwd als een Belg. Dat laatste
is misschien een perfect voorbeeld van de overdrijving. De
eerste twee keer is het echt grappig, maar de derde keer komt
die Belgenmop niet meer tot zijn recht.
Over het tekenwerk kunnen we heel kort zijn. Achdé
zet de figuren van Morris neer naar het voorbeeld van de grootmeester.
Op naar het volgende album, want Lucky Luke is nog lang niet
uitgezongen. |
|
PETER ROTTHIER --- december 2018 |
|
