|
KLIK
voor andere strips van
Sytse S. Algera |
|
|
DE VERLOREN VERHALEN VAN LEMURIA - CITADEL 1
Omega
Karly
Engracia / Vincent Alcantra / Juan Alarcón + Sytse
S. Algera
ComicWatch | 48 p. | € 8,95 (SC) • € 17,95
(HC met prent) |
Nog
niet op het puntje van onze stoel |
De
trilogie Citadel is een spin-off van de succesreeks
De Verloren Werelden van Lemuria. Hiervoor moeten
we even teruggaan naar Lemuria deel 1, meerbepaald
naar het moment waarop een bergbeklimmer in een diep gat valt.
Hij vindt daar een groot aantal schijfjes en een grot die
gevuld is met nieuwe technologie. Citadel beschrijft
de gebeurtenissen vanaf wanneer de bergbeklimmer terugkomt
in Amerika tot het moment waarop de koepel van de Citadel
gereed is zoals we konden lezen in het eerste deel van Lemuria.
De strijd tussen de supermachten om een nieuwe energiebron
en het dilemma van de bergbeklimmer of het een vloek of een
zege voor de mensheid is, worden op scenario van Sytse
S. Algera in beeld gebracht door nieuwkomer Karly
Engracia met inktwerk van Vincent Alcantra
en Juan Alarcón.
De realistische tekenstijl en inkleuring wijkt compleet af
van Lemuria-tekenaar Apri Kusbiantoro
die op zijn beurt niet langer Lemuria tekent. De
cover beloofde niets veelbelovends, want het lijkt meer op
een luie montage van bewerkte foto's voor de achtergrond terwijl
ook het personage op de voorgrond nogal zwaar door de computer
is gehaald. Het realisme van de strip is matig, dertien in
een dozijn, de weinig ingetoomde computerinkleuring maakt
het alleen maar drukker, maar helpt wel om zwaktes uit het
tekenwerk weg te werken. Pas wanneer het verhaal een horrorwending
krijgt door een ontsnapping van gemuteerde ratten —
of wat die angstaanjagende beesten ook zijn — treedt
de gewenning op en zitten we helemaal in het verhaal, waar
we al meteen hadden moeten zitten dus.
Algera vliegt er nochtans meteen in met een vergadering op
het Witte Huis waarbij we alle benodigde informatie krijgen
zonder verdere omwegen. Een goede aanzet voor het ene actiemoment
na het andere met ontploffingen, acties van soldaten, vliegtuigen,
helikopters en bloedvergieten. Alleen verliest de scenarist/uitgever
uit het oog dat elke goede actiefilm zijn momenten kiest om
de held zijn karakter te geven. Nu geven we geen zier om bergbeklimmer
Jake Thor en zijn entourage. Als er dan eentje omkomt, laat
ons dat koud, wat nu ook weer niet de bedoeling is om optimaal
te kunnen meeleven. Dat belet ons momenteel om werkelijk op
het puntje van onze stoel te gaan zitten. Citadel
moet duidelijk nog groeien. |
DAVID STEENHUYSE --- juli 2018 |
|