De Verloren Verhalen van Lemuria - Citadel 1
DEEL 1 VAN TRILOGIE
De Verloren Verhalen van Lemuria - Citadel 1
KLIK
voor andere strips van
Sytse S. Algera
DE VERLOREN VERHALEN VAN LEMURIA - CITADEL 1
Omega

Karly Engracia / Vincent Alcantra / Juan Alarcón + Sytse S. Algera
ComicWatch | 48 p. | € 8,95 (SC) • € 17,95 (HC met prent)
Nog niet op het puntje van onze stoel
De trilogie Citadel is een spin-off van de succesreeks De Verloren Werelden van Lemuria. Hiervoor moeten we even teruggaan naar Lemuria deel 1, meerbepaald naar het moment waarop een bergbeklimmer in een diep gat valt. Hij vindt daar een groot aantal schijfjes en een grot die gevuld is met nieuwe technologie. Citadel beschrijft de gebeurtenissen vanaf wanneer de bergbeklimmer terugkomt in Amerika tot het moment waarop de koepel van de Citadel gereed is zoals we konden lezen in het eerste deel van Lemuria. De strijd tussen de supermachten om een nieuwe energiebron en het dilemma van de bergbeklimmer of het een vloek of een zege voor de mensheid is, worden op scenario van Sytse S. Algera in beeld gebracht door nieuwkomer Karly Engracia met inktwerk van Vincent Alcantra en Juan Alarcón.

De realistische tekenstijl en inkleuring wijkt compleet af van Lemuria-tekenaar Apri Kusbiantoro die op zijn beurt niet langer Lemuria tekent. De cover beloofde niets veelbelovends, want het lijkt meer op een luie montage van bewerkte foto's voor de achtergrond terwijl ook het personage op de voorgrond nogal zwaar door de computer is gehaald. Het realisme van de strip is matig, dertien in een dozijn, de weinig ingetoomde computerinkleuring maakt het alleen maar drukker, maar helpt wel om zwaktes uit het tekenwerk weg te werken. Pas wanneer het verhaal een horrorwending krijgt door een ontsnapping van gemuteerde ratten — of wat die angstaanjagende beesten ook zijn — treedt de gewenning op en zitten we helemaal in het verhaal, waar we al meteen hadden moeten zitten dus.

Algera vliegt er nochtans meteen in met een vergadering op het Witte Huis waarbij we alle benodigde informatie krijgen zonder verdere omwegen. Een goede aanzet voor het ene actiemoment na het andere met ontploffingen, acties van soldaten, vliegtuigen, helikopters en bloedvergieten. Alleen verliest de scenarist/uitgever uit het oog dat elke goede actiefilm zijn momenten kiest om de held zijn karakter te geven. Nu geven we geen zier om bergbeklimmer Jake Thor en zijn entourage. Als er dan eentje omkomt, laat ons dat koud, wat nu ook weer niet de bedoeling is om optimaal te kunnen meeleven. Dat belet ons momenteel om werkelijk op het puntje van onze stoel te gaan zitten. Citadel moet duidelijk nog groeien.
DAVID STEENHUYSE --- juli 2018