|
|
DE LAATSTE HALTE
Sabrina
Kooijmans
Hanabi Publishers | 48 p. | € 9,95 (SC) |
| Opvolging |
De
Laatste Halte is eigenlijk Sabrina Kooijmans'
meesterproef van de AertEZ-hogeschool in
Zwolle waar ze afstudeerde. Het was al eerder online te lezen.
Op papier is het natuurlijk fijner om te lezen en zo heeft
ze er financieel misschien ook nog wat aan.
Vanessa en Daniël, een dolverliefd stelletje, gaan op
vakantie naar een hotel waar Daniël al eens is geweest.
De ontvangst is hartelijk en op hun kamer gaan ze meteen van
bil. Na hun vrijpartijtje wilen ze nog wat eten. Een angstaanjagend
starende man is de enige andere gast in de eetzaal. Vanessa
vindt het maar akelig en wil een luchtje scheppen op het strand
met Daniël erbij. Vanaf dan gaat het van kwaad naar erger
en gedraagt ook Daniël zich vreemd.
Het verhaal verloopt heel sterk, het is spannend en meeslepend,
alleen het einde zonder verklaring is behoorlijk kut. Het
hoort wel bij het soort finale twists in horrorfilms waar
Kooijmans zich aan lijkt te spiegelen. Silent Hill
wordt genoemd, al is er natuurlijk ook die hotelklassieker
The Shining, maar schep nu geen torenhoge verwachtingen.
In de eerste plaats lazen we een geslaagde vingeroefening
voor een groter, belangrijker werk. Als ze volhoudt, zien
we in haar opvolging voor of zelfs aansluiting bij de jonge
generatie Vlamingen en Nederlanders die nu mooie en geweldig
vertelde one-shots uitbrengen. Ze kan tekenen, ze kan inkleuren
en ze kan vertellen. Er zijn nog wat expressieve maniertjes
die minder thuishoren bij het realisme dat zij hanteert, maar
dat is een kwestie van verder groeien.
Als we over enkele jaren de naam Sabrina Kooijmans zullen
zien staan op een album dat bij recensenten en striplezers
meedingt naar beste album van het jaar, dan zullen we dat
toch aan dit debuut bij Hanabi Publishers,
een imprint van Syndikaat, te danken hebben.
Meelezende uitgeverijen met voldoende inzicht zullen haar
wellicht nog afsnoepen van Hanabi.
Ook hier weer moeten we de opmerking geven dat dit geen manga
is, zie ook Yurei. Eigenlijk is het een professioneler
uitziende uitgave dan het soort bij elkaar gefotokopieerde
smallpress waar amateurtekenaars vroeger hun talenten in probeerden
te etaleren. Maar noem het dan geen manga. |
|
DAVID STEENHUYSE --- juni 2018 |
|
|
