|
|
KLIK
voor andere strips van
Jeroen Janssen |
|
|
ER WONEN NOG MENSEN
Tekenen van Leven in Doel
Jeroen
Janssen
Oogachtend | 208 p. | € 34,00 (HC) |
| Thuis
heb ik nog een ansichtkaart...* |
De
laatste tijd is er alweer heel wat veranderd voor het gedoemde
polderdorpje Doel. Was het oorspronkelijk de bedoeling dat
er omwille van de uitbreiding van de Antwerpse haven een nieuw
dok op het grondgebied van de gemeente zou komen, nu zijn
de gewestplannen nog maar eens anders ingekleurd en anno 2018
is Doel weer bedoeld als woongebied. Organisaties als Doel
2020 zijn blijven pleiten voor de leefbaarheid van
de gemeente en lijken nu alsnog hun slag thuisgehaald te hebben.
Sinds 2012 is grafisch journalist Jeroen Janssen de
chroniqueur van het dorpje. Hij heeft er veel tijd doorgebracht
en het vertrouwen van de meeste achterblijvers weten te winnen.
Dit resulteerde in 2013 in een eerste turf over het plaatsje,
kortweg Doel getiteld. Het verhaal was echter nog
niet af en vanaf 2015 belandde Janssen na omzwervingen in
Ecuador (Guaranda) en Rwanda (Abadaringi)
toch weer in het Scheldedorpje. Om te constateren dat er nog
maar eens heel wat veranderd was... Zo hebben een aantal van
de overblijvende diehards ondertussen toch maar eieren voor
hun geld gekozen en hun huis aan de havenmaatschappij verkocht.
Het vechten tegen de bierkaai werd hen te veel, het gebrek
aan toekomstperspectief deed hen de das om. Het verhaal van
Doel was ondertussen wijd en zijd bekend en de vele leegstaande
huizen trokken de obligate ramptoeristen en vandalen aan wat
leidde tot de nodige zenuwachtigheid bij de dorpsbewoners.
Je zou er voor minder moedeloos van worden...
Janssen portretteert een aantal kleurrijke figuren zoals alleen
hij dat kan: hij observeert, stelt een gerichte vraag, maar
cijfert zich altijd weg ten dienste van de dorpskroniek. Toch
stelt hij zich bij monde van enkele kritische dorpelingen
de vraag of hij met zijn getekende tranches de vie niet bijdraagt
aan de clichévoorstellingen die over het dorpje de
ronde doen en de achterblijvers afschilderen als een wereldvreemd
rariteitenkabinet. Wij vinden dat de auteur net wel de juiste
toon weet te treffen in zijn verhalen en tekeningen: hij blijft
een man met een missie, maar hoedt zich ervoor zijn persoonlijke
mening door onze strot te rammen. Zo blijft hij een veeleer
objectieve observator, al is het tussen de regels overduidelijk
bij welke figuren zijn sympathieën liggen.
Zijn tekenstijl is na al die jaren ook uit de duizenden herkenbaar:
met enkele pennentrekken weet hij zijn personages aan het
papier toe te vertrouwen, vaak zonder veel kleurgebruik. Zijn
decors krijgen wel alle tinten van de regenboog mee: soms
zien we een sfeervolle aquarel, soms hanteert hij redelijk
bruut potlood of viltstift. Zo is deze Er Wonen Nog Mensen
- Tekenen van Leven in Doel een fijne hommage geworden
aan een groep sterke persoonlijkheden die mordicus weigerde
zich zomaar zonder slag of stoot neer te leggen bij een dubieuze,
politieke en economische beslissing.
Of het de bedoeling van auteur en uitgever is, weten we niet,
maar terwijl het eerste boek nog in oblong werd uitgegeven,
kreeg dit album nu een regulier formaat. Zo lijkt het dat
zowel strip als dorp de rug rechten en de toekomst weer met
het nodige vertrouwen tegemoet blikken.
Beklijvend boek...
* Uit Het Dorp van Wim Sonneveld. |
|
MARIO STABEL --- juli 2018 |
|
