SLOT VAN DE CYCLUS DRAKENBLOED 12 Een Andere Weg Stéphane Créty + Jean-Luc Istin Silvester | 56 p. | € 16,95 (HC) Het puntje van je stoel Wat hebben Asterix, De Kiekeboes, Baard en Kale, Blueberry, Buck Danny, Rik Ringers, De Blauwbloezen, Jerome K. Jerome Bloks, Storm en andere Kuifjes gemeen? Ja? Nee? Inderdaad, dat is het! Pas na een tiental albums kwamen hun scheppers met het betere werk op de proppen. Zo ook met deze Drakenbloed. De reeks is nooit slecht geweest, maar de jongste cyclus in Zuid-Amerika is wel van een enorm hoog niveau. Voor wie nu wil instappen, is een kleine introductie wel op zijn plaats. Het Spaanse leger van de meedogenloze commandant Vasquez staat voor de poorten van de gouden stad. Ze zijn klaar voor de aanval. Het enige wat Vasquez' leger van eeuwige rijkdom houdt, zijn een kleine groep elfen die het El Dorado met de moed der wanhoop gaan verdedigen. Een van de inwoners is de zus van het lief van piratenkoning Hannibal Meriadec die de Spanjaarden op hun hielen zit. In zijn zog sleurt hij een bont gezelschap mee. Natuurlijk heb je de vaste kliek met zijn elfenlief Elween, Edward Teach (ja, hoor, de latere Zwartbaard), de dokter en tevens Vaticaans spion Bonetti en de weerwolf meneer Puck. Als toetje wordt het gezelschap vergezeld door de bizarre Lilith die uit het niets een zombieleger kan doen verrijzen. Ze is de pas opgedoken dochter van Meriadec. En laat het nu niet echt goed klikken tussen beiden. Na de dood van haar moeder liet de piraat immers zijn dochter stikken. Bovendien vermoordde hij later de drie stiefmoeders van Lilith. Maar haar wraak komt nog wel. Eerst het El Dorado. Als morele kwelling voor haar vader loopt Lilith nu rond in het lichaam van haar moeder. En zo trekt Hannibal ten strijde, bijgestaan door de twee vrouwen van zijn leven. Ambiance! Elke rationeel denkend stripliefhebber is na bovenstaande opsomming al gillend weggelopen. Maar de enkele moedigen die hierbij slecht één enkele wenkbrauw hebben opgetrokken, zullen uitermate beloond worden. Perfect geruggensteund door tekenaar Stephane Créty, weet scenarist Jean-Luc Istin deze ratatouille uitermate goed op smaak te brengen. Het vreemde verhaal is samenhangend, toch geloofwaardig en vooral retespannend. En zo zitten we nu al drie Drakenbloed-albums op rij op het puntje van onze stoel. Miljaarde miljaarde.Na deze cyclus staat al een volgende op stapel. WOUTER PORTEMAN --- november 2018