|
|
KLIK
voor andere strips van
Frédéric Brrémaud |
|
|
DEATH VALLEY
Fabrizio
Russo + Frédéric Brrémaud
Dark Dragon Books | 48 p. | € 17,95 (HC) |
| Bij
de pinken blijven |
Wayne
is een outlaw die samen met zijn rechterhand, de indiaan Tijger,
en nog enkele vrienden een trein overvallen. De overval loopt
niet zoals verwacht en een groot deel van de bende overleeft
de raid niet. Tijger en Wayne worden opgepakt en het ziet
er niet goed uit voor het tweetal. De sheriff die het tweetal
gevangen houdt, wil het leven van de twee heren sparen als
hij de dochter van een bevriende farmer uit de klauwen van
Death Valley gaat redden. Hij krijgt hiervoor drie weken om
in de vrijstaat Death Valley, dat onder leiding staat van
een oude Zuidelijke officier, generaal Skrull, die het stadje
met ijzeren hand regeert.
Het scenario van Frédéric Brrémaud
doet aanvankelijk een beetje vreemd aan. Hij vertelt het verhaal
door de ogen van Wayne op een vrij sarcastische wijze waardoor
je flink bij de pinken moet blijven om alles goed te volgen.
Ook het feit dat het verhaal soms vrij drastische sprongen
maakt, helpt niet altijd om het verhaal goed te volgen bij
een eerste leesbeurt. Brrémaud is als scenarist van
heel wat markten thuis. Hij schreef verhalen voor kinderen
(Babbel & Boef), de reeksen Love, Artemis
en Robin Hood die eerder vertaald raakten. En dat
is dan nog maar het topje van de ijsberg, want wie zijn œuvre
bekijkt, komt zonder probleem aan een vijftigtal titels die
allen diverse genres herbergen. Met Death Valley
steekt hij de neus aan het venster in het westerngenre en
door de manier van schrijven heeft hij het zichzelf niet echt
gemakkelijk gemaakt.
De Italiaanse tekenaar Fabrizio Russo is
zo goed als een onbeschreven blad. Het enige andere tekenwerk
dat we van hem konden vinden, was Rapa Nui dat in
2011 verscheen in Frankrijk. Dat striptekeningen niet tot
zijn dagelijkse activiteiten hoort, merk je wel in dit one-shot.
Alles is netjes getekend, maar geregeld krijg je het gevoel
dat er te weinig expressie zit in de tekeningen. Misschien
is dat in dit geval niet zo erg, want zo krijg je als lezer
meer aandacht voor de manier waarop dit verhaal verteld wordt. |
|
PETER ROTTHIER --- mei 2018 |
|
