|
|
KLIK
voor andere strips van
André Juillard |
|
|
HET DAGBOEK / NA DE REGEN
André
Juillard
Casterman | 144 p. | € 27,50 (HC) |
| Intimiteit
en een thriller gebundeld |
Dit
jaar is het veertig jaar geleden dat het stripmaandblad (À
Suivre) voor het eerst verscheen. Op een Nederlandstalige
editie was het wachten tot 1980 voor we in Wordt Vervolgd
konden kennismaken met grensverleggend werk van onder
meer Jacques Tardi, Hugo Pratt,
François Bourgeon, Milo Manara,
François Schuiten, Benoît
Sokal, Didier Comès en vele
anderen die van "strips voor volwassenen" iets anders
maakten dan een omschrijving voor erotisch vertier. Dit jaar
publiceert Casterman enkele mooie albums
als een heruitgave met de sticker "Het beste van 40 jaar
Wordt Vervolgd" op de cover om er een soort minicollectie
van te maken. Als eerste is gekozen voor André
Juillards Het Dagboek / Na de Regen. Dit
duoalbum verscheen in 2011 ook al eens in een gebundelde uitgave.
Deze nieuwe editie kent een andere cover.
Juillard mag dan wel hebben samengewerkt of nog steeds samenwerken
met befaamde scenaristen als Jacques Martin,
Patrick Cothias, Pierre Christin,
Didier Convard, Yann en
Yves Sente, in de jaren 1990 toonde hij aan
dat hij zelf ook in staat is een boeiend verhaal te vertellen.
En dat deed hij met verve. Het Dagboek was er medeverantwoordelijk
voor dat hij de grote prijs van de stad Angoulême kreeg
terwijl het al de prijs voor het beste album kreeg bij zijn
verschijning in 1994. Het voorheen onvertaalde Na de Regen
kwam drie jaar later uit.
Het Dagboek brengt een driehoeksverhouding in stelling.
Wanneer Louise naakt uit de badkamer komt, merkt ze op dat
een tram voor haar venster is gestopt. Gordijnen heeft ze
niet. Een wijle later klopt een man aan die zich als hoofdrpijs
aan haar opdringt. Hij zag haar naakt en is nu helemaal weg
van 'r. Aanvankelijk houdt Louise de boot af, maar uiteindelijk
spreekt ze toch af met verleider Armand. Na verloop van tijd
komt er een andere man bij. De driehoeksverhouding die zich
ontspint, loopt uit op doodslag. In drie hoofdstukken komen
we het hele verhaal te weten. Elk hoofdstuk wordt verteld
vanuit het standpunt van een van de drie hoofdpersonages.
Na de Regen herneemt de personages Louise en Victor
voor de aanleiding van het verhaal. Victor is fotograaf. Op
een expo merkt een man een foto op waarop hij een ouwe vriend
herkent en een vrouw op wie ze allebei een oogje hadden. Aan
de hand van de foto achterhaalt hij waar ze zijn gebleven.
In plaats van het intimistische portret dat Het Dagboek
is, mondt Na de Regen uit in een misdaadthriller
die Jacques Tardi had kunnen schrijven.
André Juillard heeft een herkenbare tekenstijl die
nauwelijks is geëvolueerd. Leg al zijn albums naast elkaar
en je merkt een constante beheersing van een aantrekelijke
penseellijn op met een aquarelinkleuring die rust en warmte
uitstraalt. Zo standvastig aan je eigen verworvenheden klitten,
werkt alleen als het al vanaf het begin perfect was. En dat
was het.
Achterin deze bundel staat nog een extra katern met een reeks
potlood- en houtskoolstudies. De dossiertekst van Thierry
Bellefroid mag je gerust overslaan. Het is elitair
Frans gewauwel. |
|
DAVID STEENHUYSE --- mei 2018 |
|
