|
|
KLIK
voor andere strips van
Raymond Macherot |
|
|
CHLOROPHYL integraal 3
5. De Wraak van Anthraciet - Chlorophyl Waagt een Gokje -
De Drie Nozems - 7. Chloro Leidt de Aanval - De Leugentoeter
Raymond
Macherot
Scratch Books | 208 p. | € 27,50 (HC) |
| Machtige
Macherot |
De
cover van deze integrale, de laatste met Raymond Macherots
Chlorophyl-verhalen, geeft al prijs dat de bedenker
van deze miskende dierenstripreeks uit een ander grafisch
vaatje tapt: stilering, geometrie, minimalisme zelfs. Eens
te meer zwichtte Macherot voor verzuchtingen van zijn uitgever
die de strips meer wou laten aansluiten bij de stijl van een
project dat toen bij de tekenfilmafdeling van Le Lombard,
Belvision, liep om van Chlorophyl tegen
de Zwarte Ratten een tekenfilm te maken. Het is bijna
een constante in Macherots dierenstripverhalen dat hij zich
diende te plooien naar wat uitgevers en redacties wilden omwille
van wat lezers van de weekbladen Kuifje en Robbedoes
niet wilden, dat was toch waar men bij de uitgeverij op bedacht
was, vaak ten onrechte of uit een misplaatste voorzichtigheid.
Ook in deze periode, begin jaren 1960, kreeg Macherot commentaren
te slikken. Van militairen bijvoorbeeld door Macherots voorstelling
van Notenschelps stompzinnige operetteleger van bloedhonden,
die bovendien doen denken aan nazi's. Toch kwam er geen respons
op Macherots satirische kijk op de strijd tussen voornoemde
bloedhonden en voormalige hovelingen die onder nieuw bewind
en uit opportunisme tot collaboratie overgaan. Ja, het is
wat als opperschurk Anthraciet een staatsgreep pleegt op het
eiland Notenschelp in het tweeluik De Wraak van Anthraciet
en Chlorophyl Waagt een Gokje. Op de koop toe dreigt
er een atoombom, oftewel zytroonbituurbom, te vallen. Uiteraard
delft Anthraciet opnieuw het onderspit en wordt de klok teruggedraaid
op Notenschelp. Koning Mitro mag weer aan de macht dankzij
de helpende hand van Chloro, Minimum en overlopers die het
nooit zullen leren.
De Drie Nozems speelt zich opnieuw af in het Waalse
platteland, in het Stille Dal. Rust is de plaatselijke diertjes
niet gegund door de komst van drie ruziemakers, relschoppers,
schavuiten, pestkoppen, kortom nozems. Meteen bij de verschijning
van de terug naar huis gekomen Chloro en Minimum krijgen de
drie snoodaards lik op stuk. Zij roepen de hulp in van een
fret om voorgoed komaf te maken met hun nieuwbakken vijanden.
In Chloro Leidt de Aanval wisselt het decor opnieuw
met dat van Notenschelp. Babbelkous gaat deze keer met Chloro
en Minimum mee. Anthraciet zit er na zijn staatsgreep een
gevangenisstraf uit, maar hij broedt op ontsnappingsplannen.
De dictator van weleer is nu nog meer een meelijwekkend slapstickfiguur.
Gelukkig koos Macherot vanaf Chlorophyl Waagt een Gokje
weer voor meer detail. De eerste pagina's spelen zich 's nachts
af. Het is een mooie aanleiding om met contrast, grote schaduwpartijen
en subtiele arcering te spelen. De Drie Nozems is
weer wat losser met een dikkere lijnvoering. In Chloro
Leidt de Aanval is het een mix van minimalisme met een
wat iele lijn en het steviger contrastwerk.. Aanvullend staat
het kortverhaal De Leugentoeter dat drie jaar na
het laatste vervolgverhaal verscheen. Hierin herkennen we
al de knussere tekenstijl die Macherot voor Snoesje
zou hanteren.
Tussen Chlorophyl en Snoesje maakte hij
nog Poezekat, die geen lang leven beschoren was,
maar toen was hij al weg bij het weekblad Kuifje.
Chlorophyl werd na zijn vertrek overgenomen door
een sliert tekenaars en scenaristen die de reeks volhielden
tot 1988. Al die verhalen zullen we vooralsnog niet in integrales
kunnen (her)ontdeken, hoewel lang niet alles is vertaald,
laat staan in album is verschenen. Het is begrijpelijk dat
Le Lombard, de oorspronkelijke uitgever van deze integrales,
meer brood zag in uitsluitend Macherots nalatenschap (terecht
trouwens, want in het Frans kenden deze integrales een zeer
overtuigende verkoop), maar tussen wat daarna kwam, zat verdomd
goed spul met veel variatie, vooral de bverhalen van Pierre
Guilmard en Hubuc. Aan die opvolgers
zijn weliswaar vier pagina's in het dossier gewijd die meer
een complete opsomming zijn van alle her en der gepubliceerde
verhalen. Daar blijft het dus helaas bij.
Het achtergronddossier is, anders dan bij veel andere integrales
die bij Le Lombard verschenen, uitmuntend sterk qua inhoud
en vormgeving. De nieuwe lettering van Scratch Books
valt ons ook ontzettend goed mee. Op pagina 119 is Scratch
Books helaas met open ogen getuind in een oerdomme vertaalfout
die al in de oorspronkelijke vertalingen stond. Eend met "oranjes"...
Canard à l'orange... De vroegere vertaler van dienst
wist "orange" niet beter te vertalen dan "oranje"
(effectief een van de vertaalmogelijkheden voor "orange")
terwijl er echt wel "sinaasappel" bedoeld wordt.
Achterin het album staan ter vervollediging andere publicaties
van Macherot uit Kuifje: geïllustreerde artikeltjes
voor verschillende natuurrubrieken en cartoons met het figuurtje
Miesje die naar het voorbeeld van Guust Flater in Robbedoes
de werkvloer van het weekblad Kuifje animeerde.
Deze integrales zijn knap uitgevoerd, de verhalen spreken
nog steeds aan — tenminste bij een nostalgisch publiek,
we maken ons geen illusies over het aanspreken van nieuwe
generaties — en de tekenstijl is gezellig. Wij zien
dit als een eerbetoon aan Macherot, een van onze favoriete
stripmakers die nooit echt de commerciële erkenning heeft
gekregen die hij had kunnen verdienen. De ware liefhebbers
weten wel beter: Macherot is machtig! |
|
DAVID STEENHUYSE --- augustus 2018 |
|
