|
|
KLIK
voor andere strips van
Jose Luis Munuera |
|
|
DE CAMPBELLS 5
De Drie Vloeken
Jose
Luis Munuera
Dupuis | 56 p. | € 7,95 (SC) |
| Piraatschap
is geen piratenschat |
Sterven
op een schat: het is de natte droom van een piraat, om Carapepino
in dit album te parafraseren. Eruit gaan op je hoogtepunt.
Precies wat Jose Luis Munuera doet met zijn
komisch-tragische piratenreeks De Campbells. We hebben
er even op moeten wachten, want de reeks, die aanvankelijk
wind in de zeilen had (met publicaties in de zomer en het
najaar van 2014, en daarna jaarlijks in de zomer van 2015
en 2016) kreeg in het zicht van de haven blijkbaar tegenwind
en liet ons twee jaar wachten op de finale die, zoals dat
hoort in een piratenverhaal, uitloopt op een gigantische knokpartij
tussen alle betrokkenen.
Voor het zover is, wordt er — zoals gebruikelijk in
de vorige delen — naar hartenlust geflasht, zowel back
als forward. Dit laatste deel begint en eindigt met een blik
in de toekomst van de familie Campbell, met opdondertje Genova
nu als sexy (helemaal haar moeder) en succesvolle (helemaal
haar vader) piraat. Ze wordt in de voortzetting van het familiebedrijf
bijgestaan door de glibberige Carapepino, die steeds meer
op een echte piraat lijkt en die onderweg zelfs een haak...
euh... aan de haak geslagen heeft. De kwestie van het ware
piraatschap, gedreven zijn door bloeddorst en hebzucht of
door de zoektocht naar geluk, het evenwicht tussen verlangen
en voldoening, tussen werken en leven, maakt uiteindelijk
het hoofdthema uit van de reeks. De scène waarin de
broers in een kogelregen ontkomen aan hun gevangenschap, kibbelend
over hoe zij het zien om piraat te zijn en over hun ambities,
is overigens een fraai staaltje van hoe Munuera ernst en luim
weet te mengen.
Volgens Blonde Luka is een echte piraat een "egoïst,
een verrader, een dief, iemand zonder enig normbesef of verantwoordelijkheidsgevoel",
wat hem op een tirade van Itaca te staan komt, die deze eigenschappen
niet herkent in háár vader. De twee zijn, samen
met pa Campbell en zijn merry men, op schattenjacht
met het Olmeekse kompas, bijgestaan door keukenlatijn sprekende
koppensnellers. En er wordt tussendoor weer lustig geflashbackt,
met zelfs flashbacks in de flashbacks, waardoor we stilaan
leren hoe de broers uit elkaar zijn gevallen (de gewetenloze
en ongebonden Inferno verwijt de "huisman" Campbell
zijn talenten als piraat te verkwanselen) en uiteindelijk
ook hoe Inferno Fanny/Morgan, Campbells vrouw, gedood heeft.
Laat het aan Munuera over om van dat laatste een verrassend
én ontroerend tafereel te maken dat je toch even doet
slikken. De finale op de schat doet er zelfs nóg een
schepje bovenop.
Met spijt nemen we afscheid van de Campbells, maar met een
gerust gemoed, in de wetenschap dat de opvolging in de familie
verzekerd is. Het zou ons niets verbazen als er vandaag nog
een Campbell aan het hoofd van een bank of in de politiek
staat. |
|
KOEN DRIESSENS --- september 2018 |
|
