|
KLIK
voor andere strips van
Peter van Dongen
KLIK
voor andere strips van
Yves Sente |
|
|
DE AVONTUREN VAN VLAKE EN MORTIMER 25
De Vallei der Onsterfelijken 1: Dreiging op Hong Kong
Peter
van Dongen / Teun Berserik + Yves Sente
Blake en Mortimer | 56 p. | € 9,95 (SC) |
Uppercut
in de upper class |
The
year is 1949... Terwijl het British empire grondig
afrekent met de megalomane Mongolen, hebben de Chinezen hun
eigen besognes: de rivaliserende nationalisten van de Kwomintang
en de communisten onder leiding van Mao vechten om de alleenheerschappij.
Een konvooi vrachtschepen smokkelt bedreigde Chinese antieke
kunst naar Taiwan. Dat laatste — en dat voorlaatste
— is historisch juist. En als je de Mongolen als stand-ins
voor de Japanners ziet, klopt zelfs dát enigszins.
Dat er in de antiekvracht echter een interessant document
gevonden wordt dat het ontstaan van het Chinese keizerrijk
verheldert, is dan weer een bedenksel van Yves Sente.
Sente moest, als meest productieve opvolger van Edgar
P. Jacobs, het dit keer stellen zonder zijn vaste
tekenaar André Juillard en ging zijn
heil in Holland zoeken. Nou, en dat bleek hartstikke leuk:
Peter van Dongen, bijgestaan door Teun
Berserik voor de meer technische tekeningen, heeft
zeker zijn waarde bewezen met zijn Indische romans en vorig
jaar nog door de verstripping van Adriaan van Dis'
Familieziek. Hij vertelde ons toen dat in de pen
van Jacobs kruipen wel meeviel: "Ik deed alles zoals
hij het zou doen, ik móest hem zelfs kopiëren."’
Dat blijkt: de allerlaatste drie pagina's van Het Geheim
van de Zwaardvis recycleert hij zowat letterlijk in de
beginpagina's na de smokkelproloog: de tierende keizer Basam
Dandu, de smalende Olrik, de onder het hellevuur van de zwaardvissen
neertuimelende kruisraketten en paleizen, de paddenstoelwolk,
de Union Jack die gehesen wordt, Blake en Mortimer in het
puin van Londen...
Deze déjà vu laat goed zien hoe van Dongen zijn
best heeft gedaan zich Jacobs' stijl eigen te maken, en dat
zeer goed gedaan heeft. Chapeau, zoals de Nederlanders zeggen.
Blake en Mortimer blijft toch altijd wel een beetje
de upper class van de strip. Maar uit de vergelijkbare prenten
blijkt toch ook dat Jacobs nog net ietsje straffer was: kijk
maar naar die spottende wenkbrauwen van Olrik of de dynamiek
van de kadrage bij de apocalyps in Lhassa. Nogmaals, van Dongen
en Berserik doen een hell of a job die weinigen hen
kunnen nadoen en we zijn berserkerblij dat ze het doen, maar
you can't beat the real thing, zouden old chaps
Blake en Mortimer zelf beamen.
Pitty ook dat, anders dan in de andere Juillard-Sente-co-producties,
hier niet stilgestaan wordt bij de achtergronden of het verleden
van de boys, zodat ze wat meer body krijgen. Daarentegen
dendert het verhaal almaar voort, zonder veel aandacht voor
de personages, met naast de uit de kluiten gewassen tekstkaders
(geen wonder, met overbodige woorden als in "het Azië"!)
toch behoorlijk wat actie. En zelfs een nieuw Mortimer-tuig.
De arme man heeft nog maar net golden rockets en
Zwaardvissen ontworpen, en tussendoor nog een "hijsheli",
en is blijkbaar alweer naar de tekentafel gedwongen (hij deelt
hiermee het lot van heel wat striptekenaars...) om een nieuw
"defensief" wapen te ontwerpen.
En dat allemaal voor een document dat een Chinese warlord
goed uitkomt om zijn keizerlijke afstamming te bewijzen. We
zijn niet eens op schattenjacht of de wereld aan het redden!
Ook de dubbelrol van Olrik is wel érg doorzichtig.
Nee, we kunnen niet zeggen dat Sente ons met dit scenario
omver heeft geblazen zoals een Zwaardvis doet met een keizerlijk
paleis. Zelfs al introduceert hij een vrouwelijke slechterik,
by Jove. En enkele opgemerkte cameo's uit andere stripuniversa,
van missionaris Govert Suurbier tot de racistische bullebak
William Gibbons (die het eerder op het Chinese vasteland aan
de stok kreeg met Kuifje). Een uppercut van Mortimer blijft
hem dit keer bespaard.
Graag hadden we zelf toch een figuurlijke suckerpunch gehad
van de auteurs, die een tweede kans krijgen met De Duizendste
Arm van de Mekong. Met duizend armen kun je niet missen,
toch? |
KOEN DRIESSENS --- november 2018 |
|