|
|
BERENKONING
Mobidic
Saga Uitgaven | 112 p. | € 24,95 (HC) |
| Azteekse
Eva |
Het
dorp kreunt onder de vloek van de Kaaimangodin. Om het tij
alsnog te keren, besluit de sjamaan zijn bloedeigen dochter
te offeren. Haar echtgenoot stemde ermee in. En zo binden
ze Xipil vast aan de indrukwekkend kaaimantotempaal. De nacht
valt. Tussen de totempalen duikt plots een gigantische ijsbeer
op. Het is de Berenkoning. Hij bevrijdt de verbouwereerde
Indiaanse. Beduusd gaat ze terug naar haar dorp waar ze haar
man ontmoet. Uit angst voor de goden vermoordt hij haar. Bijna,
want de Berenkoning komt plots met een forse uithaal tussenbeide.
Hij neemt de zwaar gewonde Xipil teder vast in zijn enorme
poten. Stervend belooft ze alles te doen wat hij vraagt. De
volgende morgen komt ze verward wakker in het bladerennest
van de Apenmoeder. Nog maar pas bekomen van de shock, maant
de gorilla Xipil aan zich klaar te maken voor haar huwelijk.
Straks trouwt ze immers met de Berenkoning. Dat was de enige
manier om te ontsnappen aan de woede van de machtige Kaaimangodin.
Zij vergeeft en vergeet nooit. En zeker geen offermaal.
"Ik moest wel. Ik moest wel een strip tekenen met veel
dieren. Ik kan niets anders tekenen. Vraag me niet om een
auto te tekenen. Of een stad in perspectief. Dat lukt me gewoonweg
niet. Deze Berenkoning was mijn alibi om zoveel mogelijk
dieren te tekenen." We horen het Mobidic
nog wat verontschuldigend prevelen. Maar haar Berenkoning
is meer dan een ontwijkend kunstje. De Brusselse St. Lucasstudente
is een van die zeldzame dierentekenaars die niet vervalt in
doorzichtige Disney-mimiek. Haar dieren zijn
wild, dreigend en tegelijkertijd teder. Ze zijn levensecht.
Tussen die gigantische dieren in tekent ze haar indianenprinses.
En hoe! Door zich te focussen op haar voet, hand of blote
rug in combinatie met de enorme dieren (pagina 42) creëert
ze een zelden geziene sensuele spanning tussen mens en dier.
Maar net zoals in haar grote voorbeeldstrip Zoo is
ook haar naakte Manon geen ogenblik vulgair. Gelukkig tekent
Mobidic, een bijnaam die ze kreeg als kind van haar zusjes,
in haar debuutstrip meer dan enkel betoverende Pellejero-diertjes.
De Franse met Mexicaanse roots schreef een Azteeks-Indiaans
Adam en Eva-sprookje dat echt wel aan de ribben plakt. Vooral
haar sterke dialogen als de Kaaimangodin het achterste van
haar tong toont, zijn — sorry — beresterk. Af
en toe wordt het verhaal iets te moraliserend, maar we denken
dat vele aspirant-tekenaars willen tekenen om zo indrukwekkend
te kunnen debuteren.
Niet voor niets vergaarde deze Berenkoning de ene
debuutprijs na de andere. Alle lof is terecht. Mobidic heeft
het. |
|
WOUTER PORTEMAN --- juni 2018 |
|
|
