De Bende van Black-C
COMPLEET VERHAAL
De Bende van Black-C
KLIK
voor andere strips van
Hurey
DE BENDE VAN BLACK-C
Hurey
't Vlaams Stripcentrum (Collectie Fenix nr. 132) | 32 p. | € 10,00 (SC)
Een kwartiertje nostalgie
't Vlaams Stripcentrum zet de Collectie Fenix van de opgedoekte Brabant Strip vzw voort en daar kunnen liefhebbers van oude Vlaamse strips blij mee zijn. Aan de uitvoering van de albums is geen enkel verschil te merken, alleen laat 't Vlaams Stripcentrum de nummering van de gelimiteerde oplage voortaan achterwege. Dat is voor ons allerminst een bezwaar. Een verhaal uit de sixties van Hurey en een voorheen niet in album uitgegeven verhaal van Dees Dubbel en Cesar zijn de nieuwste producties. Die laatste reeks van Rik Clément volgen wij niet, voor het werk van Hurey hebben wij daarentegen al altijd een boon gehad.

De Bende van Black-C verscheen in 1964 in het Vlaamse stripblad Ohee en is net als het overgrote deel van Hureys productie getekend in een ronde Franco-Belgische tekenstijl. Denk aan André Franquin uit de jaren 1950, Peyo en Maurice Tillieux en je weet welke stijl we bedoelen. Ook Bob Mau tapte uit datzelfde grafische vaatje voor zijn Kari Lente. Het is verzorgd tekenwerk waarbij Hurey ook in ruime mate aandacht besteedde aan zijn decors. In later werk maakte hij zich daar sneller vanaf.

Het verhaal is vrij simpel. Gerarke en zijn gezelschapsdier Esther, een ekster, belanden in een ontvoeringszaak waarbij hun vriend Stravidarius, die erbij loopt als een zwerver, wordt verward met diens dubbelganger, de minister van atoomzaken van Akerima. De ontvoering was een misleiding voor de bende van Black Caprone die geheime documenten in handen wou krijgen. De minister stelt Gerarke voor om Stravidarius achterna te reizen en hem zijn rol te laten spelen. In Akerima krijgt Gerarke vervolgens te maken met Oosterse tegenstanders, een bom op het vliegtuig en een misdaadsyndicaat van... gemene baby's.

Bij de oorspronkelijke publicatie stond dit verhaal garant voor een lach en wat spanning. Vandaag zijn we veel meer gewoon, maar zulke heruitgaven doen ons mild terugblikken op wat ooit was: onbekommerd leesplezier, entertainment zonder pretenties en een kwartiertje nostalgie.

Laten we niet vergeten dat de stripmarkt geëvolueerd is naar enerzijds een niet te stuiten stortvloed aan nieuwe reeksen en anderzijds een steeds grotere mate aan archivering. Zonder het vorserswerk van de mensen achter Collectie Fenix komt minder gekend werk uit al lang vervlogen stripbladen die 'niemand' nog leest alsnog onder de aandacht.
DAVID STEENHUYSE --- oktober 2018