|
KLIK
voor andere strips van
Hurey |
|
|
DE BENDE VAN BLACK-C
Hurey
't Vlaams Stripcentrum (Collectie Fenix nr. 132) | 32 p. |
€ 10,00 (SC) |
Een
kwartiertje nostalgie |
't
Vlaams Stripcentrum zet de Collectie Fenix
van de opgedoekte Brabant Strip vzw voort
en daar kunnen liefhebbers van oude Vlaamse strips blij mee
zijn. Aan de uitvoering van de albums is geen enkel verschil
te merken, alleen laat 't Vlaams Stripcentrum de nummering
van de gelimiteerde oplage voortaan achterwege. Dat is voor
ons allerminst een bezwaar. Een verhaal uit de sixties van
Hurey en een voorheen niet in album uitgegeven
verhaal van Dees Dubbel en Cesar zijn de nieuwste
producties. Die laatste reeks van Rik Clément
volgen wij niet, voor het werk van Hurey hebben wij
daarentegen al altijd een boon gehad.
De Bende van Black-C verscheen in 1964 in het Vlaamse
stripblad Ohee en is net als het overgrote deel van
Hureys productie getekend in een ronde Franco-Belgische tekenstijl.
Denk aan André Franquin uit de jaren
1950, Peyo en Maurice Tillieux en
je weet welke stijl we bedoelen. Ook Bob Mau
tapte uit datzelfde grafische vaatje voor zijn Kari Lente.
Het is verzorgd tekenwerk waarbij Hurey ook in ruime mate
aandacht besteedde aan zijn decors. In later werk maakte hij
zich daar sneller vanaf.
Het verhaal is vrij simpel. Gerarke en zijn gezelschapsdier
Esther, een ekster, belanden in een ontvoeringszaak waarbij
hun vriend Stravidarius, die erbij loopt als een zwerver,
wordt verward met diens dubbelganger, de minister van atoomzaken
van Akerima. De ontvoering was een misleiding voor de bende
van Black Caprone die geheime documenten in handen wou krijgen.
De minister stelt Gerarke voor om Stravidarius achterna te
reizen en hem zijn rol te laten spelen. In Akerima krijgt
Gerarke vervolgens te maken met Oosterse tegenstanders, een
bom op het vliegtuig en een misdaadsyndicaat van... gemene
baby's.
Bij de oorspronkelijke publicatie stond dit verhaal garant
voor een lach en wat spanning. Vandaag zijn we veel meer gewoon,
maar zulke heruitgaven doen ons mild terugblikken op wat ooit
was: onbekommerd leesplezier, entertainment zonder pretenties
en een kwartiertje nostalgie.
Laten we niet vergeten dat de stripmarkt geëvolueerd
is naar enerzijds een niet te stuiten stortvloed aan nieuwe
reeksen en anderzijds een steeds grotere mate aan archivering.
Zonder het vorserswerk van de mensen achter Collectie
Fenix komt minder gekend werk uit al lang vervlogen stripbladen
die 'niemand' nog leest alsnog onder de aandacht. |
DAVID STEENHUYSE --- oktober 2018 |
|