Batman - The Dark Prince Charming 2
SLOT VAN TWEELUIK
Batman - The Dark Prince Charming 2
KLIK
voor andere strips van
Enrico Marini
BATMAN - THE DARK PRINCE CHARMING 2
Enrico Marini
Dargaud | 72 p. | € 9,95 (SC)
Verstilde schoonheid
Enrico Marini's Batman moest en zou het stripevent van 2017 en bij uitbreiding het hele decennium worden. De meester van de Europese strip kreeg van DC Comics carte blanche om zijn eigen Batman te maken. Al vlug brachten de eerste geloste platen strip- én comicfans tot een collectief delirium. Marini maakte van Gotham City een geweldig gothisch bolwerk ondergedompeld in sepia en groen. Uit de vele grafische lokkertjes bleek dit het ideale speelterrein te zijn voor Bruce Wayne en de rest van zijn universum. Iedereen zat likkebaardend op het puntje van zijn stoel. En dan verscheen het eerste deel en bleek de Zwitserse berg een vleermuisje gebaard te hebben. De tekeningen waren vintage Marini, maar het verhaal was zeker geen Arkham Asylum, Year One of The Killing Joke. Deze Batman was een alibi om prachtige tekeningen op ons los te laten.

Marini liet de kritiek niet aan zijn hart komen, spijsde volop zijn bankrekening en vroeg terloops zijn fans pas te oordelen na het volledige tweeluik. Vandaag is het zover. En driewerf hoera, de Zwitserse Italiaan schakelt zowel qua verhaal als tekeningen enkele tanden hoger. De plot rond de ontvoering van Batmans dochter Alina komt eindelijk van de grond, maar blijft meer vragen oproepen dan antwoorden te geven. Hoe kan een rechtschapen man als Bruce Wayne zoiets vergeten? Waarom plots dat overijverige medeleven? Waarom het negeren van Alina's moeder? Waarom die pop? Waarom...? Ach, we zullen het maar laten. Bats butler Alfred Pennyworth voorspelde al in deel 1 dat zijn baas het nieuws over het meisje niet graag zou horen. Wie zijn wij dan om hem voor joker te zetten.

Hoe dan ook creëerde Marini zo een mooie opening voor een potentieel vervolg. Ons zou het niet storen, want Marini heeft de personages steeds beter in zijn pen waardoor ze sterkere dialogen debiteren. Daarnaast voerde hij naar analogie met zijn jeugdidool Hermann met de dwerg Archie een geweldig non-personage op dat het verhaal het broodnodige pigment geeft. Maar ondanks het gestegen vertelniveau blijft deze Batman vooral een visueel spektakel. Marini wisselt fenomenale nachtelijke panorama's, cynische clownerieën en pure testosteronpagina's netjes af. Hij grijpt ons nog het meest bij ons nekvel als hij de iconische superhelden vermenselijkt. De huiveringwekkende pagina met de pianospelende Joker en de intimistische scène waar de immer verleidelijke Catwoman haar diamant en/of haar gevlederde golem bewonderend "My precious" noemt, doen ons heel diep buigen voor zoveel talent.

Ondanks alle gevechtsscènes en getater valt het op dat The Dark Prince Charming een stille strip geworden is. Je voelt de vaak onuitgesproken sensuele spanning tussen Harley Quinn en The Joker enerzijds en Catwoman en Batman anderzijds. Maar ook de gevechtsscènes stralen door het ontbreken van onomatopeeën en bewegingslijntjes een verstilde schoonheid uit. Die verrassende stilte lijkt ons de grootste kracht van deze Batman. Knap hoor, Marini kan het, zeker wel.

Enrico Marini heeft met dit tweeluik niet het onderste uit de kan gehaald. Maar aan alles voel je dat Waynes wereld hem op het lijf is geschreven. Eén goede plot en er kan écht stripgeschiedenis geschreven worden. Duimen maar.
WOUTER PORTEMAN --- augustus 2018

Lees ook deze vorige besprekingen of raadpleeg ons archief: