DEEL 1 VAN TWEELUIK KLIK voor andere strips van Benoît Sokal KLIK voor andere strips van François Schuiten AQUARICA 1 Roodhaven Benoît Sokal + François Schuiten / Benoît Sokal Daedalus | 72 p. | € 22,95 (HC) Intrigerend ecologisch sprookje Roodhaven, een klein dorpje aan de Amerikaanse oostkust tijdens het interbellum. De ingedommelde bevolking blikt melancholisch terug op de gouden tijd van de walvisjacht. Met een whisky in de hand haalt een stel versleten zeebonken een trauma op van twintig jaar geleden: de walvisjager Golden Licorn, met veel dorpelingen aan boord, werd aangevallen door een reuzenwalvis en verging met man en muis. De oude wonde wordt terug opengereten wanneer een biomechanische krab aanspoelt op het strand. In het pantser van de krab zitten wrakstukken van oude schepen, waaronder... de naamplaat van de Golden Licorn! John Greyford, een inderhaast opgetrommelde jonge en naïeve cryptozoöloog moet opheldering brengen en de sluimerende wraaklust van de oudjes in de kiem smoren. Het mysterie wordt echter alleen maar groter als hij in het dier een bewoonster ontdekt: de mooie Aquarica, een nazaat van Mike Conoly, een beroemde bioloog die vijfenzestig jaar eerder samen met zijn familie op zee verdween. Met overtuigende argumenten — van het soort waarvan vrouwen er twee hebben — overhaalt Aquarica John om haar te helpen... Meer dan een decennium geleden al ontstond het idee voor het steampunkachtige verhaal met ecologische inslag dat Aquarica zou gaan worden als het resultaat van een ontmoeting tussen twee oude studiegenoten. Benoît Sokal en François Schuiten zaten ooit samen op Sint-Lucas alvorens ze elk op hun manier, de eerste met eerder chaotisch en cynisch naturalisme, de andere met afgemeten cartesiaanse architectuur, veertig jaar geleden de weg plaveiden die striplezers van de jeugdstrip naar de volwassenstrip leidden. Hun gezamenlijk project werd eerst geconcipieerd als een animatiefilm, maar ook de ontwikkeling tot videogame en stripbewerking stonden van in het begin open. De videogame verdween in de diepvriezer, het filmidee is nog steeds actueel (de productie staat gepland voor 2020). Maar nu is er dus al eerst een diptiek in stripvorm, in het Frans uitgegeven door de kleine Parijse kwaliteitsuitgeverij met indrukwekkende auteurportfolio, Rue de Sèvres. Sokal en Schuiten leveren een gatenloos werkstuk af. De verhaalopbouw is klassiek en duidelijk en hun ervaren hand is merkbaar in de vele wisselingen van tijd en ruimte die op geen enkel ogenblik de lezer een verdwaald gevoel geven. De intrige wordt geraffineerd, laagje voor laagje, afgepeld en is een aangenaam samenraapsel van vele literaire invloeden. Moby Dick en Robinson Crusoë zijn duidelijk op de afspraak, maar ook de geesten van Jules Verne, Hans Christian Andersen en zelfs stukjes uit de bijbel waren onmiskenbaar rond. Het laagje ecologische vernis dat de kers zou moeten vormen, staat echter op een al bij al weinig verrassende taart. Dat geldt ook voor de personages: hun karakters zijn zeer menselijk maar te clichématig om echt te beklijven. Het tekenwerk van Sokal is zoals steeds herkenbaar en vol tegenstrijdigheden. Niemand kan zo sterk vette lijnen en detail combineren en op die manier semi-karikaturaal en toch realistisch tekenen. Niemand kan zijn personages — zoals in een videogame — zo tegen de achtergrond plakken en toch een zekere dynamiek creëren. Niemand kan zijn inkleuring, met die okerachtige en wat lugubere tinten, zowel duister als weelderig doen lijken. Niemand kan tegelijk zoveel kunstmatigheid en zoveel gevoel in zijn tekeningen kwijt. Het is Sokals unieke stijl die dit album aanlokkelijk maakt, vooral in de plaatjes waar de branding of de (zee)fauna domineren. Aquarica is onder de vleugels van twee absolute grootmeesters een intrigerend, professioneel opgebouwd en visueel knap uitgewerkt ecologisch sprookje geworden. Zoals je van een dreamteam van dergelijk kaliber kan verwachten, is de aanval vlot opgezet en zit er een wisselwerking in die genialiteit doet vermoeden. Maar ze spelen iets te veel op zekerheid. Wat wij misten, is dat sprankeltje jeugdig enthousiasme, die spectaculaire en gewaagde dunk als bekroning, diegene die ons applaudisserend van de banken doet opveren en ons spontaan een Mexican wave doet inzetten. Hopelijk weten deze twee topauteurs dat alsnog te doen, straks na de rust en in het tweede deel. PETER D'HERDT --- oktober 2018