|
|
KLIK
voor andere strips van
Bruno Gazzotti
KLIK
voor andere strips van
Fabien Vehlmann |
|
|
ALLEeN 11
Spijkerharde Wraak
Bruno
Gazzotti + Fabien Vehlmann
Dupuis | 48 p. | € 7,95 (SC) |
| Op
weg naar vuurwerk |
Op
een morgen komen vijf kinderen tot de vaststelling dat ze
helemaal alleen zijn. In de rest van de stad is er geen enkele
ziel meer te bespeuren. Na de initiële schok proberen
ze niet alleen te achterhalen wat er gebeurd is, de vijf verschillende
karakters zijn ook op elkaar aangewezen en dat blijkt, Lost
en The Lord of the Flies indachtig, niet zo evident
te zijn.
Dat was de premise van de eerste, supergoed onthaalde cyclus
van Alleen. Intussen zijn we al drie delen in de
tweede cyclus ver en daar gaat scenarist Fabien Vehlmann
een beetje Game of Thrones en horrorfilms uit de
jaren 1980 achterna.
Onze vijf helden, Dodji, Leïla, Yvan, Camille en Terry,
zijn gevangengenomen door een stel psychopathische kinderen
en worden in een arenagevecht tot een hoop sadistische proeven
gedwongen. Het is het voorspel van een op til staande grote
oorlog tussen leden van verschillende families. Het vijftal
wordt uit elkaar gespeeld. De gevangen Leïla wordt gefolterd
door Saul en zijn bende. Dodji heeft het in zijn gevangenis
ook niet onder de knie. De kleine Terry is op de vlucht met
een of ander monsterkind waar de reeks in grossiert en Camille
is tot ieders verrassing het Middernachtskind geworden, de
uitverkorene van de lage gebieden op wie iedereen zat te wachten.
En de eeuwige student Yvan? Hij is gevlucht naar een kustdorp
waar hij alleen probeert te overleven en nog steeds de puzzelstukken
in elkaar probeert te leggen. Op een avond verschijnt Camille
aan hem. Ze eist dat hij zich bij haar team komt aansluiten.
Yvan weigert. Om hem te overhalen stuurt ze de Oplapper naar
hem. 's Nachts ziet Yvan plots hoe hun eigen bus uit de zee
komt gereden, boordevol zombiekinderen. De Oplapper!
Op zijn negenenveertigste beheert Bruno Gazzotti zijn
vak als geen ander. Scenarist Vehlmann mag nog de meest ongelofelijke
plotwendingen en zware dialogen uit zijn mouw schudden, de
Luikenaar laat zijn tekeningen swingen als een bronstige stier
die na vele maanden een groen blaadje in zijn wei aantreft.
Zijn paginaopbouw is en blijft heel toegankelijk, dynamisch,
maar vooral doelgericht. Bovendien is geen moeite hem te veel.
Kijk eens naar de weelderige decors! Toch schrikken we ervan
dat Bruno Gazzotti al even lang Alleen tekent als
hij Soda tekende.
Na een ijzersterk begin hadden we gedacht dat de reeks al
groter moest zijn. Enkele moeilijke, minder geïnspireerde
delen van enkele jaren geleden, deden onze liefde wat bekoelen.
Maar met deze tweede cyclus is Vehlmann deftig zijn schaakstukken
aan het positioneren voor zijn grote finale. Met dit overgangsdeel
staat nu ook Yvan in stelling. Het is nu enkel wachten tot
de auteurs het vuur echt aan de lont steken. Go Fabien, go
Bruno! Het is vuurwerktijd. |
|
WOUTER PORTEMAN --- augustus 2018 |
|
